فریده باستانی - گروه پرستاری بهداشت جامعه و سالمندی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
همت ا.. مومن آبادی - سمنان
محمد تقی صفدری - گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
حمید حقانی - گروه آمار، دانشکده مدیریت و کتابداری، دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه و هدف: درد از شایع­ترین شکایت بیماران تحت عمل جراحی قلب باز در هنگام خارج­کردن لوله درناژ قفسه صدری است.  پژوهش حاضر به­منظور تعیین تاثیر  طب فشاری  بر  شدت  درد   ناشی  از  خارج ­کردن لوله  درناژ  قفسه صدری در بیماران جراحی قلب باز در بخش مراقبت­های ویژه انجام­شده­است.    مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، صد بیمار جراحی قلب باز با لوله درناژ قفسه صدری که در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شریعتی تهران بستری شده­بودند، به روش نمونه­گیری مستمر، انتخاب و با گمارش تصادفی به دو گروه کنترل و آزمون تقسیم­شدند. گروه آزمون تحت مداخله طب فشاری (acupressure) در نقطه ۴LI و گروه کنترل، تحت لمس سطحی قرارگرفتند. نتایج شدت درد با کمک مقیاس عددی بصری با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، توسط نرم افزار  SPSS (نسخه ۱۵) تجزیه­وتحلیل­شد.   یافته­ها: تفاوتی معنادار، پیش از مداخله درخصوص شدت درد دو گروه آزمون و کنترل وجودنداشت (۸۹/۰ P =)؛ لیکن بی­درنگ، بعد از خارج­کردن لوله درناژ ، میان دو گروه، اختلاف معنادار یافت­شد ( ۰۱/۰ P =).   بحث و نتیجه گیری: طب فشاری به­عنوان یک روش تسکین درد غیردارویی، بلافاصله بعد از خروج لوله درناژ موثر بوده­است و لذا انجام آن به پرستاران و پزشکان بخش مراقبت­های ویژه توصیه می­شود؛ لیکن درخصوص تداوم اثربخشی آن در دقایق بعدی خروج لوله درناژ، مطالعاتی دیگر، ضروری است.

طب فشاری, خارج کردن لوله درناژ قفسه صدری, جراحی قلب باز, درد