اثر تمرینهای هوازی پنج هفتهای روزانه و ده هفته ای یک روز در میان بر برخی شاخص های بیماری دیابت نوع ۲ در زنان مبتلا
عنوان مقاله: اثر تمرینهای هوازی پنج هفتهای روزانه و ده هفته ای یک روز در میان بر برخی شاخص های بیماری دیابت نوع ۲ در زنان مبتلا
شناسه ملی مقاله: JR_DMED-20-2_008
منتشر شده در در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_DMED-20-2_008
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمدرضا حامدینیا - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
میترا خادمالشریعه - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
میترا خادمالشریعه - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
طیبه امیری پارسا - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
مرضیهالسادات آذرنیوه - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
مرضیهالسادات آذرنیوه - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
میترا خادمالشریعه - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
مرضیهالسادات آذرنیوه - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
مهدی هدایتی - پژوهشکده غدد و متابولیسم، دانشگاه شهید بهشتی
خلاصه مقاله:
محمدرضا حامدینیا - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
میترا خادمالشریعه - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
میترا خادمالشریعه - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
طیبه امیری پارسا - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
مرضیهالسادات آذرنیوه - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
مرضیهالسادات آذرنیوه - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
میترا خادمالشریعه - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
مرضیهالسادات آذرنیوه - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه حکیم سبزواری
مهدی هدایتی - پژوهشکده غدد و متابولیسم، دانشگاه شهید بهشتی
مقدمه و هدف: درخصوص انجام ورزش موثر (شدت، مدت، نوع و تعداد جلسات در هفته) برای بیماران دیابتی توصیههای مختلفی وجوددارد؛ با توجه به این موضوع، هدف این تحقیق مقایسه اثر تمرینهای هوازی پنج هفتهای روزانه و ده هفتهای یک روز در میان بر شاخص های بیماری دیابت در زنان دیابتی نوع ۲ بود. مواد و روشها: ۳۶ زن مبتلا به دیابت نوع ۲ بهصورت تصادفی در سه گروه تمرینهای هوازی روزانه پنج هفتهای (۱۲ نفر)، تمرینهای هوازی روز در میان ده هفتهای (۱۲ نفر) و گروه کنترل قرارگرفتند. تمرینهای هوازی با شدت ۶۰ تا ۷۰ درصد ضربان قلب بیشینه و ۳۰ تا ۶۰ دقیقه در هر جلسه انجامشد. اندازهگیریها و نمونهگیری خونی در ابتدای پروتکل پژوهشی، پس از پنج هفته و ده هفته از اجرای پروتکل پژوهشی انجامشد. برای تحلیل دادهها، روش آماری آنوا با اندازه گیری مکرر و آنوای یکطرفه بهکاررفت. یافتهها: تمرینهای هوازی روزانه پنج هفتهای، اثری معنیدار بر وزن (۵/۰=P < /span>)، درصد چربی بدن (۵۴/۰=P < /span>)، BMI (۶۵/۰=P < /span>)، آدیپونکتین (۹۱/۰=P < /span>)، انسولین (۰۶/۰=P < /span>)، HbA۱C (۹۱/۰=P < /span>)، گلوکز (۸۲/۰=P < /span>) و شاخص مقاومت به انسولین (۰۶/۰=P < /span>) نداشت. تمرینهای هوازی یک روز در میان ده هفتهای نیز، اثر معنیداری بر وزن (۳۵/۰=P < /span>)، درصد چربی بدن (۳۰/۰=P < /span>)، BMI(۲۷/۰=P < /span>)، آدیپونکتین (۵۱/۰=P < /span>)، انسولین (۵۱/۰=P < /span>)، HbA۱C (۳۴/۰=P < /span>)، گلوکز(۹۴/۰=P < /span>) و شاخص مقاومت به انسولین (۵۳/۰=P < /span>) نداشت؛ تفاوت معنیداری نیز بین این دو پروتکل تمرینهای هوازی وجودنداشت. نتیجهگیری: تمرینهای هوازی روزانه ۵ هفته ای یا یک روز در میان ده هفتهای بر شاخصهای دیابت بیماران دیابتی تاثیریندارد و این بیماران برای بهرهبرداری موثر از تمرینهای هوازی، این تمرینها را برای مدت زمان بیشتری بایستیانجامدهند.
کلمات کلیدی: دیابت نوع ۲, ورزش, هموگلوبین گلیکوزیله, آدیپونکتین, مقاومت به انسولین
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1800260/