شهید سید مهران حریرچیان - مربی، کامپیوتر، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
محمد حسین یارمحمدیان - دانشیار، مدیریت برنامه ریزی آموزشی، مرکز تحقیقات مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سوسن بهرامی - دانشجوی دکتری، مدیریت آموزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
مهناز بهادرانی - کارشناس ارشد، آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
ملیحه سلیمانیان

مقدمه: رشد جهش گونه ی ابزارهای اطلاع رسانی و جهانی شدن فن آوری اطلاعات، بستری آماده ساخته است تا یادگیری در هر زمان و مکان و مطابق با نیاز یاد گیرنده را ممکن سازد. این مطالعه به منظور ارزیابی آگاهی، نگرش و عملکرد اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در خصوص آموزش مبتنی بر وب انجام شده است.روش بررسی: برای انجام این مطالعه ی توصیفی- پیمایشی در سال ۱۳۸۷ کلیه ی اعضای هیات علمی دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (۷۰۶ نفر) به عنوان جامعه ی آماری مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه گیری به شیوه ی طبقه ای- تصادفی انجام گرفت و حجم نمونه ۲۱۰ نفر تعیین گردید. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه ی محقق ساخته ای بود که روایی آن با روش روایی محتوایی و پایایی آن با روش ضریب Cronbach’s alpha (۹۲/۰ r =) برآورد گردید. داده ها با نرم افزار SPSS و با استفاده از شاخص های آماری نظیر میانگین، واریانس، انحراف معیار، آزمون t تک متغیره و آزمون Tukey تحلیل شد.یافته ها: میانگین نمره ی دانش، نگرش و عملکرد اعضای هیات علمی بالاتر از حد متوسط بود. اعضای با مدرک کارشناسی ارشد و اعضای با مدرک دکتری تخصصی، آگاهی کمتری نسبت به اعضای با مدرک فوق تخصص داشتند. میزان آگاهی اعضای با سابقه ی کار کمتر از ۵ سال، بیشتر از اعضای با سابقه ی کار ۲۰-۱۰ سال بود. اعضای با سابقه ی کار ۱۰-۵ سال از آگاهی بیشتری نسبت به اعضای با سابقه ی کار بالای ۲۰ سال برخوردار بودند. اعضای هیات علمی مرد نسبت به زنان و نیز اعضای با مرتبه ی علمی استادیاری در مقایسه با اعضای دارای مرتبه های دانشیاری و استادی نگرش بهتری در مورد آموزش مبتنی بر وب داشتند. عملکرد اعضای با مدرک دکتری تخصصی و نیز اعضای با مدرک فوق تخصص، بهتر از عملکرد اعضای با مدرک کارشناسی ارشد بود. اعضای با مرتبه ی دانشیاری نیز از عملکرد بهتری نسبت به اعضای مربی برخوردار بودند. عملکرد اعضای با سابقه ی کار کمتر از ۵ سال در مقایسه با اعضای دارای سابقه ی کار ۲۰-۱۰ سال مطلوب تر بود.نتیجه گیری: در عصر پیشرفت علم و فن آوری توجه به آموزش الکترونیک اهمیت بسیاری دارد و سازمان ها برای حفظ بقای خود باید با شرایط متغییر محیطی سازگار شوند. با توسعه ی شبکه ی جهان گستر وب، موسسات آموزش عالی نیز باید از امکانات این شبکه در امر آموزش استفاده نموده، اعضای هیات علمی خود را از دانش و مهارت لازم برای به کار گیری این فن آوری در آموزش و توسعه ی آموزش عالی برخوردار سازند.واژه های کلیدی: آموزش برنامه ای؛ آگاهی؛ دانش- نگرش- عملکرد؛ دانشگاه ها.