وحید عمرانی دیزجیکان - دانشجوی کارشناسی ارشد ریخته گری- دانشگاه صنعتی اصفهان-دانشکده مهندسی
رحمت الله عمادی - دانشیار دانشگاه صنعتی اصفهان- دانشکده مهندسی مواد

تشکیل کامپوزیت سطحیAl-Cu/Al2O 3بر روی آلیاژ آلومینیم-سیلسیم، مقاومت سایشی را به طور قابل توجهی افزایش داده اما بر روی آلومینیم خالص، تأثیر چندانی در مقاومت سایشی ایجاد نمیکند. توزیع ذرات سخت آلومینا در زمینهای بااستحکام کمتر باعث میگردد در زمان سایش، اعمال تنش برشی ذره آلومینا را از زمینه جدا کرده تا به صورت ذره سایشی عمل کند. اعمال جریان الکتریکی به هنگام ریخته گری موجب اصلاح ریزساختار دانههای آلومینیم و سیلسیم میگردد و باافزایش استحکام زمینه، مقاومت سایشی افزایش مییابد. بالاترین مقاومت سایشی در جریان مستقیم به وجود میآید و برایجریان متناوب، مقاومت سایشی متناسب با جریان الکتریکی میباشد. تغییر قطبیت در آلومینیم خالص تغییر محسوسی در مقاومت سایشی ایجاد نمیکند. برای آلیاژ آلومینیم-سیلسیم، بالاترین مقاومت سایشی وقتی که مذاب به قطب منفی و قالب بهقطب مثبت وصل شدهاست، حاصل م یشود. اعمال جریان الکتریکی مستقیم در آلیاژ آلومینیم-سیلسیم موجب به وجود آمدن سه ریز ساختار متفاوت در نمونه ریختگی میگردد: سیلسیمهای کشیده شده در امتداد جریان در نزدیکی قطب منفی، سیلسیم های ظریف در قسمت میانی که دانههای کرویα-Al را احاطه کردهاند و سیلسیمهای خرد شده در نزدیکی قطب مثبت.

کامپوزیت سطحی، مقاومت سایشی، جریان الکتریکی، اصلاح ریزساختار