علی سیفی - دانشکده ی مهندسی عمران، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
عبدالله حسینی - دانشکده ی مهندسی عمران، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
محمد صادق معرفت - دانشکده ی مهندسی عمران، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
محمد خانمحمدی - دانشکده ی مهندسی عمران، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران

ساختمان های بتن مسلح که قبل از دهه ی ۱۹۷۰ ساخته شده اند، فاقد جزئیات لرزه یی هستند و میلگردهای طولی آن ها به سه صورت: فاقد وصله، با وصله ی همپوشانی مستقیم و یا با وصله ی همپوشانی قلاب دار اجرا شده اند. در پژوهش حاضر، بهسازی لرزه یی ستون های بتن مسلح قدیمی با میلگردهای ساده به روش تسلیح گذاری در نزدیک سطح (N S M) به عنوان یک روش نوین و اجرایی به صورت آزمایشگاهی و نیز تاثیر وصله های مختلف میلگردهای طولی در رفتار ستون ها ارزیابی و بررسی شده است. شش نمونه ستون با مقیاس ۰٫۵، شامل سه نمونه ی کنترلی با وصله های مختلف فاقد جزئیات لرزه یی و سه نمونه ی تقویت شده به روش N S M با میلگردهای فولادی تحت بارهای محوری ثابت و جانبی چرخه یی افزاینده آزمایش شده اند. نتایج نشان داد روش بهسازی به طور قابل توجهی سبب افزایش مقاومت خمشی و بهبود پارامترهای لرزه یی، شامل: استهلاک انرژی، میرایی هیسترزیس و شاخص خسارت می شود. به دلیل تشکیل ناحیه ی فشاری در هسته ی ستون کنترلی با وصله ی قلابدار، خسارت های شدیدی در ناحیه ی وصله رخ داد که باعث کاهش ظرفیت باربری محوری ستون های با وصله ی قلابدار پس از زلزله می شود. بنابراین، بهسازی لرزه یی آن ها، اولویت بالایی دارد. دورگیری مناسب ناحیه ی وصله ی ستون های مذکور از گسترش خسارت ها جلوگیری می کند و تشکیل پایدار ناحیه ی فشاری بین قلاب ها باعث افزایش مقاومت جانبی و بهبود عملکرد لرزه یی آن ها می شود.

ستون بتن مسلح, میلگرد ساده, وصله ی همپوشانی, روش تسلیح گذاری در نزدیک سطح, بهسازی لرزه یی