حامد معصومی - گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گلپایگان
سیدمحسن صفوی - دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان
مهدی صالحی - دانشکده ی مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان

در این نوشتار مدلی جدید برای پیش بینی زبری سطح قطعه کار در فرایند سنگ زنی تخت، براساس مدل سازی بیشینه ضخامت براده ی تغییر شکل نیافته ارائه می شود. برای این منظور با لحاظ کردن ماهیت تصادفی توزیع و هندسه ی دانه های ساینده و درنتیجه عمق نفوذ متغیر آنها، از مفهوم تابع چگالی احتمال استفاده شده است. با مقایسه ی توابع توزیع مهم در هیستوگرام ضخامت براده، تابع چگالی احتمال گاما به عنوان بهترین تابع تعیین شد و برمبنای آن مدل سازی ضخامت براده ی تغییر شکل نیافته انجام گرفت. بیان ضخامت براده در مدل پیشنهادی تابعی از پارامترهای سنگ زنی، میکروساختار سنگ و شرایط سینماتیکی فرایند است. مدل زبری با انجام آزمایش های سنگ زنی تخت روی پوشش دهی C r۴C o-۱۰W C- با پاشش حرارتی ارزیابی شد و نتایج حاصله بیان گر تطابق قابل قبول مقادیر پیش بینی شده و مقادیر اندازه گیری شده است. این مسئله با محاسبه ی میانگین درصد خطای نسبی بین مقادیر پیش بینی شده و نتایج آزمایش ها نیز تایید شده است.

سنگزنی, زبری سطح, ضخامت براده, تابع چگالی احتمال