سعیده امینی - دانشیار جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
فاطمه امیدی - دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
اردشیر انتظاری - دانشیار جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

کنشهای اعتراضی بعنوان شکلی از مشارکت سیاسی واقعیت هر جامعه ای است. فراوانی این واقعیت در تاریخ پس از انقلاب اسلامی و تحولات روی داده در آن ها ضرورت توجه به این شکل از کنش جمعی را دو چندان کرده است. در نتیجه این کنش ها معترضین شعارهایی را سر داده که بیان کننده مطالبات آنان برای تغییرات سیاسی، اجتماعی،... و آرمانهایشان برای تحولات اساسی است. این شعارها بدین سبب که انعکاس دهنده ی هویت معترضین، عاملی وحدت بخش برای بسیج و محرکی برای ساخت ایده های نو هستند از اهمیت زیادی در شناخت رفتارهای اعتراضی برخوردار می باشند. براین اساس در مقاله حاضر با استفاده از روش تحلیل محتوای مضمونی و بر مبنای نظریه چارچوب سازی (framing) اسنو و بنفورد تلاش شده تا ضمن تفکیک شعارهای اعتراض های سه دهه ی اخیر بر اساس چارچوب های تفسیری سه گانه، مضامین شعارها در هر چارچوب و هر دوره از اعتراض ها مشخص گردد تا بدین طریق سیر تحولات مضمونی شعارها در سه دهه آشکار گردند.بر مبنای نتایج حاصله، علیرغم تفاوت اعتراض های سه دهه اخیر در نقطه ی شروع و پس زمینه های روی داد آن ها (پس زمینه ی اعتراض های ۷۸ و ۸۸ سیاسی و پس زمینه ی اعتراض های ۹۶ و ۹۸ اقتصادی) درهمه ی اعتراض ها، شعارهایی با مضامین سیاسی از بیشترین فراوانی در میان سایر مضامین برخوردار بوده است.

کنش جمعی", شعارها", چارچوب تشخیصی", چارچوب تجویزی", چارچوب انگیزشی