سید مهدی کشمیری - دانشجوی دکتری فلسفه دین دانشگاه تهران(پردیس فارابی)
محمدرضا امینی - دانشجوی دکتری فلسفه اخلاق دانشگاه ادیان و مذاهب

مقاله حاضر کوششی است در راستای تبیین و تطبیق دو نظریه فرااخلاقی «خطا» و «ادراکات اعتباری» ازسوی جان مکی و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی. این مقاله که از حیث روش تحقیق به روش کتابخانه­ای انجام شده، تلاشی است برای کشف، تحلیل، تبیین و صورت بندی پیش فرض های ضمنی و مصرح دو نظریه مهم فرااخلاقی، تحت عناوین «نظریه ­خطا» و «ادراکات اعتباری» که به ترتیب از سوی جان مکی و سیدمحمدحسین طباطبایی طرح شده اند. از آنجاکه زبان اخلاق، متافیزیک اخلاق، عقلانیت اخلاق و معرفت اخلاقی، برخی از مهم­ترین پیش فرض­های فرااخلاقی است، در تحقیق حاضر به تحلیل این مولفه­ها می­پردازیم. نتیجه مقایسه این است که اگرچه وجه افتراق مهم نظریه اعتباریات با نظریه خطا در یکی از مبانی انسان شناختی معرفت اخلاقی این دو نظریه است -که در یکی (نظریه اعتباریات) از وجود و اعتبار ادراکات اعتباری ثابت که ریشه در طبیعت بشری دارد سخن می رود- با این­حال ناواقع گرایی اخلاقی در متافیزیک اخلاق، شناخت گرایی در زبان اخلاق، واقع گروی اخلاقی در عقلانیت اخلاق و ناواقع­گرایی در معرفت اخلاقی از اشتراکات مهم این دو نظریه است.

نظریه خطا, نظریه اعتباریات, وجودشناسی اخلاقی, معرفت شناسی اخلاق, عقلانیت اخلاق, زبان شناسی اخلاق