تحلیل مشخصه های خشکسالی هواشناسی تحت تاثیر تغییر اقلیم با رویکرد کاپولا در استان فارس
عنوان مقاله: تحلیل مشخصه های خشکسالی هواشناسی تحت تاثیر تغییر اقلیم با رویکرد کاپولا در استان فارس
شناسه ملی مقاله: JR_JSW-34-5_011
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JSW-34-5_011
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
سیدمعین فرمان آراء - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
بهرام بختیاری - دانشیار گروه مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
نسرین سیاری - استادیار گروه مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
خلاصه مقاله:
سیدمعین فرمان آراء - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
بهرام بختیاری - دانشیار گروه مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
نسرین سیاری - استادیار گروه مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
کاهش بارش، رواناب و رطوبت خاک و افزایش درجه حرارت هوا و عمق سطح ایستابی نسبت به شرایط میانگین دراز مدت نشانه وقوع خشکسالی است. هدف از این پژوهش، بررسی خشکسالی هواشناسی با استفاده از شاخص بارش استاندارد شده (SPI) در شش ایستگاه هواشناسی سینوپتیک استان فارس تحت تاثیر پدیده تغییر اقلیم با رویکرد تابع کاپولا در دوره آینده میباشد. به این منظور دادههای بارش روزانه ایستگاههای مورد نظر در بازه زمانی ۱۵ (۲۰۱۸-۲۰۰۴) الی ۳۳ (۲۰۱۸-۱۹۸۶) سال از سازمان هواشناسی کشور تهیه شدند. این پژوهش در سه مرحله اجرا شد. مرحله اول: ریزمقیاسنمایی خروجیهای مدل بزرگمقیاس گردش عمومی جو (CanESM۲) بر مبنای دو سناریوی حد واسط (RCP۴.۵) و بدبینانه (RCP۸.۵) با استفاده از مدل ریزمقیاسنمایی آماری SDSM, ver. ۴.۲.۹ در دوره ۲۰۲۰ تا ۲۰۵۰ میلادی. مرحله دوم: محاسبه شاخص SPI و مشخصات خشکسالی در دوره پایه و دوره آینده (۲۰۵۰-۲۰۲۰) در محیط برنامه نویسی R. مرحله سوم ترسیم منحنیهای سختی-مدت-فراوانی خشکسالی (SDF) با رویکرد کاپولا برای دوره پایه و آتی تحت سناریوهای RCP۴.۵ و RCP۸.۵. نتایج نشان داد که فراوانی وقوع خشکسالی در استان فارس طی دوره ۲۰۲۰ تا ۲۰۵۰ در هر دو سناریو افزایش یافته که در سناریوی RCP۸.۵، با افزایش مدت خشکسالی نیز همراه میباشد. همچنین انتظار میرود که بارش در این استان در دو سناریوی RCP۴.۵ و RCP۸.۵ به ترتیب به میزان ۸/۲ درصد افزایش و ۵/۶ درصد کاهش یافته و به طبع آن شدت خشکسالی نسبت به دوره پایه در سناریو RCP۸.۵ افزایش یابد. انتظار میرود که مقدار بارش در ایستگاه شیراز تحت هر دوسناریو کاهش یابد. به همین ترتیب، انتظار میرود مقدار بارش در ایستگاه بوانات در سناریوهای RCP۴.۵ و RCP۸.۵ به ترتیب افزایش و کاهش یابد. برای ایستگاه شیراز مدت یک رویداد خشکسالی با میزان سختی ۲ و دوره بازگشت ۵ سال، در دورههای پایه و آتی تحت دو سناریو RCP۴.۵ و RCP۸.۵ به ترتیب ۲۵/۵، ۵/۵ و ۶ ماه به دست آمد. این میزان برای ایستگاه بوانات به ترتیب ۴، ۵/۳ و ۵ ماه برآورد شد که انتظار کاهش بارش در هر دو سناریو در ایستگاه شیراز و افزایش و کاهش بارش به ترتیب تحت سناریوهای RCP۴.۵ و RCP۸.۵ در ایستگاه بوانات میرود.
کلمات کلیدی: شاخص بارش استاندارد شده, دوره خشکی, منحنی های سختی-مدت-فراوانی, SDSM
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1802570/