زهرا نوری - دانشگاه یزد
علی طالبی - دانشگاه یزد
بابک ابراهیمی - شرکت آب منطقه ای اصفهان

تغییر اقلیم اثرات قابل توجهی بر چرخه آبی دارد، به گونه ای که می تواند تهدیدی بزرگ برای سامانه های آبی در جهان قلمداد شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر احتمالی تغییر متغیر های اقلیمی بر رواناب و تبخیر و تعرق حوزه آبخیز مهرگرد است. برای این منظور با استفاده از مدل SDSM۵.۲ و سناریویRCP۸.۵  خروجی مدل تغییر اقلیم CanESM۲ ریزمقیاس نمایی و برای دوره ۲۰۱۷ تا ۲۰۳۰ شبیه سازی شد. از داده های روزانه حداقل و حداکثر دما در ایستگاه بروجن و بارش ایستگاه تنگ زردآلو برای دوره پایه ۲۰۰۵-۱۹۸۴ به عنوان ورودی های مدل اقلیمی استفاده شد. هم چنین برای شبیه سازی شرایط هیدرولوژیکی حوزه آبخیز از مدل SWAT۲۰۱۲ استفاده شد. عملیات واسنجی برای دوره ۲۰۱۲-۲۰۰۴ و اعتبارسنجی برای دوره ۲۰۱۶-۲۰۱۳ با استفاده از الگوریتم SUFI-۲ انجام شد. نتایج حاصل از ارزیابی مدلSDSM۵.۲  براساس معیارهای آماری NS،  R۲و RMSE نشان داد که مدل در شبیه سازی متغیر دما نسبت به بارش از دقت بالاتری برخوردار بوده است. بر این اساس برای آینده کاهش ۴۸/۵۳ درصدی بارش و افزایش ۸۴/۰ و ۹۹/۳ درجه سانتی گراد به ترتیب برای حداقل و حداکثر دما پیش بینی شد. ضریب نش-ساتکلیف و ضریب تعیین برای رواناب در مرحله واسنجی به ترتیب ۶۹/۰ و ۷۳/۰ و برای مرحله اعتبارسنجی به ترتیب ۵۸/۰ و ۷۱/۰ به دست آمدند. هم چنین تغییراقلیم باعث کاهش ۸۲/۲۳ درصدی رواناب، کاهش ۰۳/۲۶ درصدی تبخیر و تعرق واقعی و افزایش ۲۰/۱۰ درصدی تبخیر و تعرق پتانسیل خواهد شد.

بیلان آب, تغییر اقلیم, ریزمقیاس نمایی, سناریوهای اقلیمی, مدل SWAT