مجتبی شکوهی - دانشگاه فردوسی مشهد
سید حسین ثنایی نژاد - دانشگاه فردوسی مشهد
محمد بنایان اول - دانشگاه فردوسی مشهد

ارائه راهکارهای مناسب سازگاری و کاهش اثرات تغییر اقلیم در هر منطقه ملزم به پیش بینی های صحیح تغییرات اقلیمی در آن منطقه است. که خود این پیش بینی ها به شدت متکی به خروجی مدل های GCM است. اما وجود تعداد زیادی از این مدل ها و خروجی های متفاوت آنها در هر منطقه، باعث سردرگمی محققان در انتخاب آنها می شود. در این راستا عملکرد ۲۱ مدل به روز GCM از CMIP۵ بر اساس نمره مهارت ارزیابی شد و در ادامه پیش نگری از تغییرات دما و بارش طی سال های ۲۰۴۵-۲۰۶۵ و ۲۰۸۰-۲۱۰۰ تحت سناریوهای انتشار جدید RCP۲.۶ و RCP۸.۵ ارائه شد. از روش نگاشت هم فاصله ی تابع توزیع تجمعی، برای تصحیح خطای شبیه سازی مدل ها استفاده شد. ارزیابی منطقه ای شبیه سازی دما و بارش مدل های اقلیمی CMIP۵ نشان داد، شبیه سازی ها با خطا همراه است و می بایستی قبل از استفاده تصحیح شوند. اگرچه تصحیح خطای سبب کاهش خطای غیرسیستماتیک شد اما خطای سیستماتیک در شبیه سازی مدل ها همچنان قابل توجه است. به دو طریق می توان نتایج شبیه سازی مدل ها را بهبود بخشید، اولا، لحاظ کردن تمام گروه های یک مدل در تحلیل ها و دوما یافتن ترکیبی بهینه از مدل ها متناسب با منطقه. از این رو ترکیبی بهینه از مدل ها متناسب با منطقه انتخاب شد (مدل های انتخابی). بالاترین متوسط مقدار نمره مهارت برای شبیه سازی متوسط سالانه بارش و دما به ترتیب ۰۴/۰ و ۳۸/. مربوط به مدل های انتخابی، در بین ایستگاه ها بود. عدم قطعیت در پیش نگری های تغییرات دما و بارش در قرن حاضر، تحت تاثیر انتخاب سناریوی انتشار، دوره زمانی و مدل ها است.

تصحیح خطا, خطای سیستماتیک, سناریوی انتشار RCP, نمره مهارت