علی خیرالدین - سمنان
فهیمه مالکی - دانشگاه سمنان

یکی از مهم ترین عوامل موثر بر قابلیت بهره برداری سازه ها، تغییرمکان قائم در اعضای بتنی می باشد. در این مقاله تغییرمکان قائم کوتاه مدت تیر های بتن آرمه با میلگردهای فولادی و میلگردهای کامپوزیت FRP، با مدل سازی در نرم افزار آباکوس مورد مطالعه قرار گرفت. برای انواع مختلف میلگردهای فولادی و FRP، دوازده تیر بتن آرمه مورد تحلیل قرار گرفت و ممان اینرسی موثر و تغییرمکان قائم حاصل با روابط ACI ۴۴۰.۱R-۱۵ و روابط پیشنهادی سایر محققان مقایسه گردید. پس از تحلیل مشخص شد که برای جلوگیری از شکست ناگهانی تیر بتن آرمه با میلگرد FRP، بهتر است تیر بتنی با نسبت آرماتور بالا طراحی شود. باتوجه به نمودارهای نیرو- تغییرمکان قائم تیرهای بتنی مسلح با میلگرد های کامپوزیت FRP، استفاده از میلگردهای کامپوزیت کربن (CFRP) در محیط های خورنده، جایگزین مناسبی برای میلگردهای فولادی می باشد. با مقایسه روابط مختلف مشخص شد که استفاده از روابط بیشف- گروس و بیشف- اسکانلون در تیرهای مسلح شده با میلگردهای کامپوزیت شیشه (GFRP) و آرامید (AFRP) به ترتیب با خطای کمتر از دو درصد و ده درصد برای تعیین تغییرمکان قائم در این تیرها مناسب می باشد. نتایج تحلیل بیانگر آن است که روابط پیشنهادی محققان مختلف، برای تمام انواع میلگرد FRP نتایج قابل قبولی را ارائه نمی نماید و برحسب میلگرد مورد استفاده باید از رابطه خاصی استفاده گردد.

تیر بتن آرمه, روش اجزا محدود, میلگرد کامپوزیت FRP, تغییر مکان قائم