هاجر ستوده - استادیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه شیراز
مریم یقطین - دانشجوی دکترای علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه شیراز

افزایش تولید علم در سطح جهان، نیاز جدی به روش ها و ابزارهای دقیق و تا حد امکان عینی را برای سنجش بهره وری علمی پژوهشگران به منظور تضمین کیفیت عملکرد آنان پدید آورده است. روش ها و مدل های بسیاری در این زمینه ابداع شده که هریک تنها بخشی از واقعیت را منعکس می سازند. تعداد مقاله های علمی منتشرشده در مجلات علمی معتبر و شاخص ها و مدل های برگرفته از آن، عینی ترین و در عین حال آماده ترین ابزارهایی هستند که می توانند برای بازنمون بهره وری علمی و درنتیجه واحد سنجش آن به کار گرفته شوند. با این حال، این شاخص و مدل های مبتنی بر آن به تنهایی نمی توانند تصویری کامل را از بهره وری علمی، بازتاب دهند. نرخ و سرعت انتشار، از شاخص هایی هستند که با دخالت دادن عامل زمان در محاسبه تولید علم می توانند در سنجش دقیق تر بهره وری علمی به خدمت گرفته شوند. در پژوهش حاضر تلاش می شود برخی از مهم ترین شاخص ها و مدل های ارائه شده برای سنجش بهره وری علمی پژوهشگران مورد بررسی قرار گیرد.

بهره وری علمی, شاخص ها, مدل ها