ساناز جوکار - گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
مریم جندقیان - Department of Clinical Psychology, Faculty of Medicine, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, Iran
سید رضا الوانی - Department of Clinical Psychology, Faculty of Medicine, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, Iran
نسترن محرابی - Department of Clinical Psychology, Faculty of Medicine, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, Iran
زهرا زنجانی - Department of Clinical Psychology, Faculty of Medicine, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, Iran

زمینه و هدف: پزشکی یکی از رشته های پراسترسی است که می تواند سلامت روان دانشجویان این رشته را تهدید کند. این مطالعه با هدف ارزیابی وضعیت سلامت روان، فرسودگی تحصیلی و تحمل پریشانی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در مقطع کارآموزی و کارورزی انجام شد. روش ها: در مطالعه مقطعی حاضر در دانشگاه علوم پزشکی کاشان اجرا گردید. جامعه آماری شامل دانشجویان پزشکی عمومی در مقطع کارآموزی و کارورزی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود (۳۹۰=n) که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. در مجموع ۲۵۰ نفر فرم رضایت آگاهانه را تکمیل و پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ-۲۸)، تحمل پریشانی (DTS) سیمون و گاهر و فرسودگی تحصیلی Maslach را پاسخ دادند. یافته ها: میانگین سلامت روان ۸/۰۲±۲۵/۴۷، تحمل پریشانی ۱۱/۸±۴۵/۶۲ و فرسودگی تحصیلی ۱۶/۰۳±۳۹/۴۲ بود که با توجه به نقاط برش مربوط به هریک از پرسشنامه ها می توان گفت که ۳۹/۲ درصد فاقد علائم روانشناختی، ۵۲/۸ درصد دانشجویان دارای علائم خفیف و ۸ درصد دارای علائم متوسط بودند. ۴۷/۲ درصد دانشجویان تحمل پریشانی پایین را گزارش کردند. در رابطه با فرسودگی تحصیلی ۷۴/۴ درصد از دانشجویان خستگی عاطفی خیلی زیاد را گزارش کردند. نتیجه گیری: دانشجویان به طور متوسط دارای علائم خفیف روانشناختی بودند ولی علیرغم تحمل پریشانی نسبتا خوب، از فرسودگی عاطفی بالایی رنج می بردند. با توجه به نقش فرسودگی عاطفی در بروز مشکلات روانشناختی در آینده، یافتن عوامل موثر بر آن و ارائه خدمات روانشناختی جهت کاهش و پیشگیری از آن حائز اهمیت است.

Mental health, Academic burnout, Distress tolerance, Medical student, سلامت روان, فرسودگی تحصیلی, تحمل پریشانی, دانشجوی پزشکی