وحید ساری صراف - Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran
جواد وکیلی - Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran
مریم حیدریان - Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran

مقدمه: چاقی بیماری مزمن ناشی از عدم تعادل هموستاز است که با خطر ابتلا به سرطان پستان وابسته به استروژن پس از یائسگی مرتبط است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات تمرین ترکیبی (استقامتی- مقاومتی) بر نشانگرهای التهابی[اینترلوکین-۶(IL-۶)، تومور نکروز دهنده-آلفا (TNF-α) و استرادیول(E۲)] و شاخص­های عملکردی (VO۲max، تعادل،انعطاف پذیری و قدرت) زنان یائسه چاق مستعد سرطان پستان بود. روش بررسی: تحقیق ما از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی و کنترل شده کور سازی نشده بود. سی زن یائسه کم تحرک و چاق در این مطالعه شرکت کردند [سن ۴۵ تا ۵۵ سال، دارای اضافه وزن یا چاق (BMI≥۲۵ kg/m۲)، غیر فعال (≤۱۵۰ min/week  فعالیت ورزشی) ، نمره خطر ۵ ساله ابتلا به  سرطان پستان مدل گیل بالاتر از (۱/۶۶)] و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (CT، n=۱۲)  و کنترل (CG، n=۱۳) تقسیم شدند. آزمودنی­ ها در یک مداخله ۱۲ هفته ­ای تحت نظارت (۵ روز در هفته؛تمرین هوازی ۳ جلسه ۳۰دقیقه و تمرین مقاومتی دو جلسه ۶۰ دقیقه) شرکت کردند. قبل و بعد از مداخله، نمونه خون برای ارزیابی سطوح E۲ و بیان ژن IL-۶  و TNF-α  از داوطلبان اخذ شد. شاخص­های عملکردی (قدرت، VO۲max، انعطاف و تعادل) در سه مرحله پیش، بین و انتهای مداخله اندازه ­گیری شد. بیان کمی ژن با استفاده از روش ۲-∆∆ct و از طریق نرم افزار REST ارزیابی شد. از آنوا و تعقیبی بونفرونی برای مقایسه ­ی گروه ها در سطح معنا داری ۰/۰۵α<  استفاده شد.          یافته­ ها: در پاسخ به پروتکل تمرینات ترکیبی؛ ، توده چربی(FM)، توده بدون چربی) LBM) و دور کمر (WC) در گروه تجربی به طور معنی­داری نسبت به گروه کنترل بهبود یافت(۰/۰۵P<، به طوری که کاهش توده چربی (۷/۷۳- %) و افزایش توده بدون چربی (۲/۵+ %) در گروه تجربی مشاهده شد.کاهش قابل توجهی در بیان IL-۶ (۰/۰۰۴P=) و TNF-α (۰/۰۰۱۳P=) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد؛ در حالی که تفاوت معنی­داری در سطوح استرادیول در گروه تجربی نسبت به کنترل وجود نداشت (۰/۰۵P>). تعادل (۰/۰۰۱P= )،  VO۲max(۰/۰۰۱P= )، قدرت ]فشردن دست (۰/۰۰۱P= )، بیشینه اندام تحتانی (۰/۰۰۱P= )] و انعطاف پذیری (۰/۰۰۲P= ) نیز  در گروه تجربی به طورمعنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. نتیجه گیری:  به نظر می رسد تمرینات ترکیبی و کاهش توده چربی ناشی از تمرینات ترکیبی، افزایش سیتوکین­ های پیش التهابی را کاهش داده که یکی از عوامل خطر در بروز سرطان پستان است. بنابراین، این مطالعه شواهد بیشتری از تعامل پیچیده بین استرادیول، سایتوکین­های پیش التهابی، بافت چربی و توده عضلانی را در زنان یائسه ارائه می­دهد.

Menopause, Obesity, Inflammation, Breast Cancer, Training, ‎ Physical ‎performance, یائسگی, چاقی, التهاب, سرطان سینه, تمرین ورزشی, شاخص های عملکردی