به منظور تعیین مقادیر مناسب کودهای پتاسیم و نیتروژن جهت دستیابی به عملکرد دانه و روغن بالا در کلزا (رقم هایولا ۴۰۱) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار در اراضی شالیزاری موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) در سال­های زراعی ۸۹-۱۳۸۷ اجرا گردید. عامل اول شامل مقادیر کود سولفات پتاسیم در ۳ سطح (۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار) و عامل دوم مقادیر کود نیتروژن در ۴ سطح (صفر، ۱۸۰، ۲۴۰ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار از منبع اوره) در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که بین مقادیر کود پتاسیم از نظر عملکرد دانه تفاوت معنی داری وجود دارد و مقادیر ۱۵۰ و ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. در بین مقادیر کود نیتروژن نیز سطوح ۲۴۰ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشتند. بیشترین درصد روغن متعلق به تیمار بدون نیتروژن با میانگین ۹۲/۴۳ درصد بود. در مجموع، مقدار ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم به دلیل اهمیت اقتصادی و صرفه جویی در مصرف کود و میزان ۲۴۰ کیلوگرم نیتروژن به دلیل افزایش محصول، عملکرد روغن و جلوگیری از آلودگی های زیست محیطی در منطقه توصیه می گردد.

کلزا, پتاسیم, نیتروژن, عملکرد دانه, درصد روغن