به منظور ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد چهار ژنوتیپ عدس (لاین محلی، توده محلی،ILL-۱۰۳۱۴ و ILL-۶۰۳۷) تحت تاثیر سه سطح کود نیتروژن از منبع اوره (صفر، ۴۵ و ۹۰ کیلوگرم در هکتار)، آزمایشی در سال زراعی ۱۳۸۷ به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با ۳ تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل اجرا شد. بر اساس نتایج آزمایش، سطوح مختلف کود نیتروژن به جز برای عملکرد دانه، کارایی زراعی و کارایی بازیافت کود نیتروژن، برای سایر صفات مورد بررسی ثاثیر معنی­داری نشان نداد. در حالی­که اثر ژنوتیپ بر روی تمام صفات مورد بررسی معنی­دار بود. لاین محلی با داشتن کمترین تعداد غلاف پر، تعداد دانه در غلاف و تعداد دانه در بوته، بالاترین عملکرد دانه را نشان داد. کمترین عملکرد دانه نیز در ژنوتیپ ILL-۱۰۳۱۴ مشاهده شد. پایین بودن وزن صددانه در این ژنوتیپ را می­توان از دلایل پایین بودن عملکرد در آن، با وجود بالا بودن تعداد دانه در بوته، تعداد دانه در غلاف و تعداد غلاف پر عنوان کرد. کمترین تعداد غلاف پر در ژنوتیپ ILL-۶۰۳۷ مشاهده شد. این ژنوتیپ با داشتن بیشترین وزن صد دانه، از نظر عملکرد در گروه مشترک با لاین و توده محلی قرار گرفت. بیشترین کارآیی زراعی و بازیافت نیتروژن در سطح کودی ۴۵ کیلوگرم در هکتار و در توده محلی به دست آمد.