به منظور مطالعه میزان عملکرد دانه، اجزای عملکرد و مقادیر شاخص های رشد در گندم، آزمایشی در سال ۸۶-۱۳۸۵ در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان با پنج رقم به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. ارقام مورد مطالعه شامل زاگرس، تجن، کوهدشت، دوروم و لاین N۸۱-۱۸ بودند. پس از رسیدن گیاهان به مرحله رشدی مورد نظر (پنجه زنی، ساقه دهی، آبستنی، گلدهی و رسیدگی فیزیولوژیک)، صفات وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه، وزن خشک اندام هوایی و سطح برگ با برداشت ۱۵ بوته به طور تصادفی از هر کرت اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که لاین N۸۱-۱۸ به دلیل داشتن حداکثر ماده خشک برگ، سرعت رشد محصول (CGR)، سرعت رشد نسبی (RGR) و سرعت جذب خالص (NAR) نسبت به دیگر ارقام از وضعیت بهتری برخوردار بود. اختلاف آن با سایر ارقام در سطح ۵ درصد معنی دار بود. از لحاظ اجزای عملکرد نیز لاین N۸۱-۱۸ و رقم کوهدشت به ترتیب دارای بیشترین و کمترین تعداد دانه در سنبله بودند.