به منظور بررسی اثر تراکم بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی کشاورزی عراقی محله گرگان با تیمارهای تراکم در سه سطح (۱۵۰، ۲۶۲ و ۳۷۵ بوته در مترمربع) و سه رقم گندم (تجن، فلات، N-۸۱-۱۸ به ترتیب رقم قدیمی، متداول و جدید در منطقه) انجام شد. طرح آزمایش به صورت فاکتوریل بر مبنای بلوک های کامل تصادفی در ۴ تکرار در طی سال زراعی ۸۷-۱۳۸۶ اجرا گردید. نتایج نشان داد که افزایش تراکم منجر به کاهش تعداد پنجه بارور در بوته و تعداد دانه در سنبله فرعی و افزایش عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت شد. حداکثر مقادیر عملکرد دانه (۵۲۰۴ کیلوگرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیک (۸۷/۱۲۶۱۹ کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (۳۳/۴۱ درصد) برای رقم N-۸۱-۱۸ به دست آمد که به عنوان رقم جدید در منطقه معرفی شده است، رقم تجن دارای بیش ترین میزان در وزن هزاردانه و طول سنبله بوده که از ارقام قدیمی مورد کشت در منطقه است.