به منظور بررسی سازگاری و پایداری عملکرد ارقام و لاین های گندم نان در مناطق گرم و خشک کشور، تعداد ۲۰ لاین و رقم در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به همراه شاهد ( رقم چمران) در چهار ایستگاه تحقیقاتی (اهواز، دزفول، داراب و خرم آباد) و در طی سال های ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ژنوتیپ ها از نظر عملکرد دانه در سال ها و مکان های مختلف تفاوت معنی داری داشتند. بر اساس نتایج آزمون یکنواختی واریانس اشتباهات آزمایشی، تجزیه واریانس مرکب ژنوتیپ ها در سال ها و مکان های مختلف انجام و نتایج به دست آمده نشان داد که اثر مکان و سال در سطح احتمال ۵ درصد و اثر متقابل سال×مکان×ژنوتیپ در سطح احتمال ۱ درصد معنی دار شد. در مجموع و بر اساس نتایج تجزیه پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ ها بر پایه روش های غیر پارامتری روش رگرسیونی ابرهارت و راسل، روش اکووالانس ریک و واریانس پایداری شوکلا، روش گزینش همزمان ، روش AMMI و SHMM ژنوتیپ های ۱، ۲ و ۷ جزء لاین های پایدار تشخیص داده شدند.