بررسی عملکرد دانه و اجزای آن درژنوتیپ های گندم تحت تاثیر تنش خشکی پس ازگل دهی

تنش خشکی یکی ازمهمترین عوامل محدود کننده عملکرد گیاهان زراعی می باشد به منظور مطالعه تاثیر تنش خشکی برعملکرد دانه و اجزای آن در16ژنوتیپ گندم آزمایش مزرعه ای طی سالهای زراعی 87-86 درمرکز تحقیقات کشاورزی حسن اباد داراب انجام شد این آزمایش درقالب دوطرح بلوک کامل تصادفی جدا از اهم با دوسطح رطوبتی مطلوب و تنش خشکی پس از گلدهی با سه تکرار طراحی و اجزا شد تنش خشکی پس از گل دهی سبب کاهش عملکرد دانه و اجزای ان درتمامی ژنوتیپ ها گردید میانگین صفات درشرایط خشکی کاهش معنی دار یافت p %5)کاهش تعداد دانه درسنبله و وزن هزاردانه علت اصلی افت عملکرددانه درشرایط تنش خشکی بود ژنوتیپ شماره 4 بیشتیرن عملکرد دانه 6090 کیلوگرم درهکتار را درشرایط تنش خشکی تولید کرد درحالیکه درشرایط مطلوب بیشترین عملکرد دانه 8146 کیلوگرم درهکتار ازژنوتیپ شماره 2 بدست آمد براساس شاخص حساسیت بهتنش ژنوتیپ های شماره 15 و شماره 16 بهترتیب کمترین و بیشترین حساسیت به تنش را از خود بروز دادند تجزیه همبستگی عملکرد دانه با اجزای آن نشان داد که درشرایط تنش خشکی شاخص برداشت r=0/76 و عملکرد بیولوژیک r=0/54 وبالاترین همبستگی را با عملکرد دانه دارند ( p %5)

Keywords:

گندم , تنش خشکی , شاخص حساسیت تنش