هانیه میرکمالی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
سودابه گلستانی کرمانی - عضو هیات علمی گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
بهرام بختیاری - عضو هیات علمی گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

پدیده تبخیر تعرق باعث هدر رفت آب از سطوح آبی ، خاک و پوشش گیاهی می شود و تخمین دقیق آن با توجه به میزان اندک نزولات جوی ، از اهمیت زیادی جهت مدیریت منابع محدود آب برخوردار است . با توجه به عدم دسترسی به همه پارامترهای هواشناسی لازم در مدلهای استاندارد و توصیه شده جهانی به ویژه در ایستگاههای با ارتفاع بالای ۲۰۰۰ متر، در تحقیق حاضر به بررسی و ارزیابی دقت نه مدل تجربی با حداقل پارامترهای هواشناسی در مقایسه با نتایج خروجی مدل Penman-Monteith-FAO در سه ایستگاه سینوپتیک کوهرنگ - گاریز و دماوند با اقلیم های مرطوب سرد، نیمه خشک سرد و خیلی خشک سرد پرداخته شد و نتایج بدست آمده با استفاده از شاخص های آماری ریشه میانگین مربعات خطا نسبی (RRMSE)، میانگین خطا مطلق (MAE) و ضریب تبیین (R۲) مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد که از میان مدلهای تشعشعی انتخاب شده مدل Irmak ، از میان مدلهای انتقال جرم مدل Mahringer، از میان مدلهای ترکیبی مدل Valiantsaz۲ و از میان مدلهای دمایی انتخاب شده مدل Hargreaves-Samani نزدیکی بیشتری با مقادیر تبخیرتعرق برآورد شده با مدل Penman-Monteith-FAO داشتند. در مجموع بیشترین مقدار خطای مشاهداتی در ایستگاههای مورد بررسی در مدلهای انتقال جرم (۵۱۹/۶۵۲ MAE= و ۸۳۳/۲۶ (RRMSE= مشاهده شد.

اقلیم خیلی خشک سرد، اقلیم نیمه خشک سرد، اقلیم خیلی مرطوب سرد، مدلهای تجربی .