سوده کلامی - دانشجوی دکتری سازههای آبی، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران.
محمدمهدی احمدی - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران
رضا حسن زاده - استادیار گروه اکولوژی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته،کرمان ایران

سیل از مهم ترین بلایای طبیعی محسوب شده که خسارات جانی و مالی ناشی از آن شرایط اجتماعی و اقتصادی یک جامعه را به مخاطره می اندازد. مهندسی سخت (سدها، مخازن کنترل سیل ، سازههای انحراف و غیره) و مهندسی نرم (پهنه بندی سیل ، پیش بینی و هشدار سیلاب) از جمله اقدامات اساسی در برخورد با این پدیده طبیعی محسوب می شود. رویکرد سوم مقابله با این پدیده، استفاده از راهکارهای طبیعی است که از سه دهه قبل در کشورهای توسعه یافته در حال انجام است . یکی از روشهای طبیعی مقابله با سیلاب افزایش طول مسیر رودخانه (ایجاد پیچ و خم در مسیر رودخانه ) است . در این مقاله اثر افزایش طول مسیر رودخانه آببخشا شهرستان بردسیر، بر وسعت پهنه سیل گیر مورد بررسی قرار گرفته است . برای این منظور از تلفیق دو نرم افزار GIS و HEC-RAS در حالت دو بعدی ، استفاده شده است . بر طبق نتایج حاصل از این تحقیق اضافه نمودن یک خم کمکی به مسیر رودخانه در دوره بازگشت های ۵، ۱۰ و ۲۵ سال منجر به کاهش به طور متوسط ۶/۱۲ درصد در وسعت پهنه سیل گیر می شود و می تواند به عنوان یکی از گزینه های مقابله با سیلاب در دوره بازگشت های پایین انتخاب شود.

سیل ، راه حل های طبیعی ، پیچانرود، GIS، HEC-RAS