حسین کیاء - کارشناسی ارشد ارتباطات اجتماعی؛ پژوهشگر دانشگاه جامع امام حسین (ع)

خطی که نظام جمهوری اسلامی ایران ترسیم می کند، رسیدن به تمدن نوین اسلامی است؛ چیزی که بارها از سوی رهبر معظم انقلاب(مدظله) به آن تاکید شده است و همواره خواستار توجه به این افق تمدنی و برنامه ریزی جهت تحقق این مهم بوده اند. یکی از مهم ترین این حوزه ها، ارتباطات و رسانه است. در نگاه دینی ملاک حقیقی تکامل و پیشرفت یک نظام ارتباطاتی، لزوما بهبود مولفه هایی از قبیل سرعت انتقال پیام یا سهولت در برقراری ارتباط نیست، بلکه ملاک اصلی و حقیقی، بهبود بسترسازی برای تقرب فردی و اجتماعی به سوی خدای متعال است، چیزی که به ویژه در یکی دو دهە اخیر به جهت تحولات عظیم تکنولوژی های ارتباطی و سلطە جهانی رسانه های مدرن، عملا تبدیل به یکی از مهم ترین پاشنه های آشیل جمهوری اسلامی ایران شده است. سوال اصلی ما در این پژوهش نیز در همین راستا است؛ این که جمهوری اسلامی ایران باید چه راهبردهایی را در حوزە ارتباطات و رسانه ها اتخاذ کند تا با برهم زدن نظم ارتباطاتی نظام سلطه، ارتباطات تمدن سازاسلامی را محقق کند و بیش از پیش بستر قرب الهی در ساحت فردی و اجتماعی را فراهم آورد. بنابراین، مقصود این متن، پرداختن به حوزە ارتباطات در وضعیت مطلوبی که تمدن اسلامی تحقق خواهد یافت نیست، بلکه راهبردهایی پیشینی ارائه می شود تا در همین وضعیتی که تمدن مادی غرب بر جهان حاکم است، بتوان به بهترین شکل ممکن با ساماندهی نظام ارتباطی و رسانه ای بستر تحقق آن تمدن و ارتباطات مطلوب اسلامی را فراهم آورد. برای این منظور، به تحلیل مضمون آثار شاخص اساتید، صاحب نظران و کارشناسان مرتبط با این موضوع پرداختیم که در نهایت ده راهبرد اصلی را استخراج نموده ایم که برخی از آنها جنبە سلبی دارند، مانند: «نفی بت بودگی تکنولوژی های نوین ارتباطی» و «اصالت ندادن به جذابیت» و برخی دیگر نیز جنبە ایجابی دارند، مانند: «تنظیم گری همگرای رسانه ها»، «اصالت دادن به شنیدن» و «گزینش و به کارگیری مفیدترین ابزار ارتباطی به جای مدرن ترین».

ارتباطات، رسانه، تمدن نوین اسلامی، ارتباطات تمدن ساز