فاطمه بحری بیناباج - استادیار دانشگاه گنبد کاووس. گروه علوم دامی
مجتبی طهمورث پور - استاد دانشگاه فردوسی مشهد. گروه علوم دامی
علی اصغر اسلمی نژاد - دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد. گروه علوم دامی
محمود وطن خواه - دانشیار مرکز تحقیقات علوم کشاورزی و منابع طبیعی شهرکرد

در این تحقیق از اطلاعات تلفات مربوط به ۶۴۲۶ راس بره حاصل از آمیزش ۲۲۳ راس قوچ و ۱۷۶۹ راس میش در سال های ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۴ در گله ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند نژاد قره گل سرخس، استفاده شد. صفت مورد بررسی، میزان زنده مانی تجمعی ماهیانه بره ها از زمان تولد تا پایان سن یک سالگی بود. برای تعیین توزیع فراوانی علل تلفات و تابع توزیع زنده مانی به ترتیب از رویه های Freq و Lifetest برنامه آماری SAS استفاده شد. میزان تلفات بره ها از تولد تا یک سالگی ۵۷/۱۴ درصد بود. مهمترین دلایل تلفات به ترتیب شیرسوز شدن، بیماری های گوارشی و تنفسی بودند. میزان زنده مانی تجمعی بره ها از تولد تا سن یک سالگی ۴/۸۵ درصد برآورد شد. ضریب تابعیت میزان زنده مانی از سن بره نشان دهنده کاهش زنده مانی بره ها به میزان ۰۳۷/۰ درصد در هر روز تا سن یک سالگی بود. میزان مرگ و میر بره ها در سه ماهه اول، دوم، سوم و چهارم بعد از تولد به ترتیب ۸/۷، ۰۶/۴، ۲۳/۱ و ۴۸/۱ درصد بود. بیشترین تلفات بره ها به ترتیب در سنین یک، دو، شش و ده ماهگی آنها رخ داد. با توجه به بالاتر بودن میزان تلفات در سه ماهه اول حیات بره ها پیشنهاد می شود که در این بازه زمانی مدیریت بهتری از نظر نحوه نگهداری و تغذیه برای میش ها و بره ها اعمال گردد.

زنده مانی, کد سانسور, مرگ و میر, منحنی کاپلان-میر