معصومه شکی - Faculty of Humanities, Islamic Azad University Azad shahr, Azad shahr, Iran
ناصر بای - Faculty of Humanities, Islamic Azad University Azad shahr, Azad shahr, Iran
احمد مزرعه - Faculty Exercise Physiology, University of Tehran, Tehran, Iran

زمینه و هدف: یائسگی با افزایش عوامل خطرساز قلبی – عروقی ارتباط دارد. این تحقیق اثرات تمرین مقاومتی فزاینده را بر عوامل خطرساز قلبی – عروقی در موش­های صحرایی اورکتومی شده موردبررسی قرار داد. مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی ۱۶ سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار اورکتومی شده به طور تصادفی در دو گروه ۸ تایی کنترل و تمرین مقاومتی تقسیم شدند. پروتکل تمرین مقاومتی فزاینده به مدت ۱۰ هفته (۵ جلسه در هر هفته) اجرا شد. پروتکل تمرین شامل ۸ ست بالا رفتن از نردبان با اضافه بار فزاینده به صورت وزنه متصل به دم و هر ست بالا رفتن شامل ۸ تا ۱۲ حرکت تکرارشونده بود. در پایان هفته دهم و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین حیوانات بی­هوش شدند و خون گیری از قلب حیوانات انجام شد. سپس سطوح سرمی هموسیستئین و نیمرخ لیپیدی اندازه­گیری شدند و شاخص مقاومت به انسولین محاسبه گردید. همه متغیرها با آزمون آماری تی مستقل مقایسه شدند (۰۵/۰ P<). نتایج: سطوح سرمی هموسیستئین (۰۱۳/۰p=) و شاخص مقاومت به انسولین (۰۱۹/۰p=) گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی­دار داشت اما متغیرهای نیمرخ لیپیدی بین گروه­ها تفاوتی باهم نداشت (۰۵/۰ P˃). نتیجه­گیری: به نظر می­رسد ده هفته تمرین مقاومتی فزاینده باعث کاهش سطوح سرمی هموسیستئین و شاخص مقاومت به انسولین موش­های صحرایی اورکتومی شده گردد اما تاثیری بر متغیرهای نیمرخ لپییدی آن ها نداشته باشد.

progressive resistance training, homocysteine, Insulin resistance index, ovariectomized rat, تمرین مقاومتی فزاینده, هموسیستئین, شاخص مقاومت به انسولین, موش صحرایی اورکتومی شده