آرش طواف - azad un
مهدیه رئیس زاده - azad uni
لقمان اکرادی - azad uni

مقدمه: پوست به سبب حفاظت بدن در برابر کم آبی، خون ریزی و تهاجم میکروارگانیسم ها از اهمیت خاصی برخوردار است. بستر زخم مستعد به عفونت های باکتریال شده و احتمال تشکیل اسکارهای بدشکل افزایش می یابد؛ بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثرات کرم فنی توئین و عصاره آبی مازو بر روی زخم موش صحرایی نر بود. مواد و روش ها: تعداد ۳۰ سر موش صحرایی نر با وزن ۲۰۰-۱۸۰ گرم به ۵ گروه تصادفی تقسیم شدند. بعد از اعمال زخمی به قطر ۲ سانتی متر در ناحیه پشت گردن حیوان با ضخامت (اپیدرم و درم) به ترتیب گروه ها با سالین نرمال (کنترل)، کرم فنی توئین، عصاره آبی مازو با غلظت های ۵، ۲۵ و ۵۰ درصد تا روز ۲۱ ترمیم شدند. در روزهای ۳، ۶، ۹، ۱۲، ۱۵، ۱۸ و ۲۱ قطر زخم اندازه گیری شد. روز ۲۱ بعد از معدوم کردن انسانی تعدادی از حیوانات از هر گروه، از محل زخم نمونه گیری انجام و برای مطالعات هیستوپاتولوژیک آماده شد. نتایج: درصد بهبودی در گروه عصاره ۵ درصد نسبت به بقیه گروه ها بیشتر و این اختلاف با گروه کنترل در روزهای ۳، ۶، ۹ و ۱۸ و با گروه فنی توئین در روزهای ۳ و ۶ معنی دار شد (P<۰.۰۵). نتایج ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک نشان می دهد عصاره ۵ درصد مازو، فنی توئین، سالین نرمال، عصاره ۲۵ و عصاره ۵۰ درصد مازو به ترتیب بیشترین نقش را در ترمیم زخم در این مطالعه داشتند. نتیجه گیری: با توجه به اثرات آنتی اکسیدانی و آنتی میکروبیال می توان به اهمیت اثربخشی عصاره ۵ درصد آبی مازو در ترمیم زخم و حتی برتری آن نسبت به فنی توئین رسید.

Aqueous Quercus infectoria gall extract, Wwound, Phenytoin, Rat, عصاره مازو, زخم, فنی توئین, موش صحرایی