The Effect of Prolonged Exposure to Extremely Low Frequency Electromagnetic Fields on the β۲ Adrenergic System Activity in the Small Intestine of Male Rats
عنوان مقاله: The Effect of Prolonged Exposure to Extremely Low Frequency Electromagnetic Fields on the β۲ Adrenergic System Activity in the Small Intestine of Male Rats
شناسه ملی مقاله: JR_JABS-6-3_010
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_JABS-6-3_010
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
اسماعیل خوشنام - Physiology Research Center, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran
مرضیه جعفری - Department of Biology, Shiraz university, Shiraz, Iran
امین الله بهاالدینی - Department of Biology, Shiraz university, Shiraz, Iran
مریم اوج فرد - Department of Biology, Shiraz university, Shiraz, Iran
خلاصه مقاله:
اسماعیل خوشنام - Physiology Research Center, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran
مرضیه جعفری - Department of Biology, Shiraz university, Shiraz, Iran
امین الله بهاالدینی - Department of Biology, Shiraz university, Shiraz, Iran
مریم اوج فرد - Department of Biology, Shiraz university, Shiraz, Iran
زمینه و هدف: امواج الکترومغناطیس با فرکانس ۳۰۰-۰ هرتز و شدت ۱۰۰ - ۱/۰ میلی تسلا، میتوانند روی بسیاری از فعالیتهای سلولی تاثیرگذار باشند؛ بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر قرارگیری طولانی مدت در معرض امواج الکترومغناطیس با فرکانس فوقالعاده پایین (ELF) بر سیستم بتا آدرنرژیک روده باریک است.
مواد و روشها: تعداد ۲۱ سر موش صحرایی نر بالغ به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول، گروه آزمایش به مدت ۷۵ روز در معرض امواج الکترومغناطیس (۵۰ هرتز، ۱ میلیتسلا) در دستگاه سلونوئید روشن قرار گرفتند. گروه دوم، گروه شاهد که در شرایط مشابه با گروه اول و در سلنوئید خاموش قرار گرفتند و گروه سوم، گروه کنترل که در شرایط معمول حیوانخانه نگهداری شدند. حلقه های جداشده ایلئوم در حمام بافتی متصل به ترانسدیوسر نیروی دستگاه پاورلب[۱] A - D قرارگرفته و پاسخ تغییرات مکانیکی بافت به تجویز دوزهای ۴-۱۰ و ۵-۱۰ مولار داروی ایزوپروترنول ثبت گردید. داده ها با استفاده از آزمون ANOVA یک طرفه مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفتند.
نتایج: نتایج نشان دهنده افزایش معنیدار (p≤۰.۰۵) انقباضات پایه گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل و شاهد بود. درحالی که میزان شل شدگی ایلئوم در پاسخ به دوزهای مختلف ایزوپروترنول (آگونیست گیرندههای بتا آدرنرژیک) در گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد و کنترل معنیدار نبوده است.
نتیجه گیری: میتوان چنین نتیجه گرفت، تاثیر درازمدت امواج الکترومغناطیس با فرکانس فوقالعاده پایین ممکن است اثری بر فعالیت گیرندههای ۲β آدرنرژیک در روده باریک نداشته باشد.
کلمات کلیدی: Electromagnetic field, β۲ -adrenergic, Ileum, امواج الکترومغناطیس, سیستم ۲β آدرنرژیک, ایلئوم
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1805151/