عبدالوهاب البرزی - Professor Alborzi Clinical Microbiology Research Center, Nemazee Hospital, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
طیبه هاشمپور - Professor Alborzi Clinical Microbiology Research Center, Nemazee Hospital, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
محبوبه میرحسینی - Biology Department, Payame Noor University, Iran.
نسیم ادیم - Biology Department, Payame Noor University, Iran.
جواد مویدی - Professor Alborzi Clinical Microbiology Research Center, Nemazee Hospital, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
زهرا موسوی - Professor Alborzi Clinical Microbiology Research Center, Nemazee Hospital, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
شاهین مرآت - Digestive Diseases Research Institute, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
غلامرضا پولادفر - Professor Alborzi Clinical Microbiology Research Center, Nemazee Hospital, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
مهرداد حلاجی - Professor Alborzi Clinical Microbiology Research Center, Nemazee Hospital, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
فرزانه قصابی - Professor Alborzi Clinical Microbiology Research Center, Nemazee Hospital, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
ارغوان حاج شیخ الاسلامی - Digestive Diseases Research Institute, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

زمینه و هدف: ویروس هپاتیت C (HCV) یکی از مهم ترین عوامل خطر در ایجاد سیروز کبد و هپاتوسلولار کارسینوما است. بعضی از عوامل ژنتیکی میزبان می تواند روی میزان پاسخ به درمان ضد ویروسی اثر بگذارد که از این عوامل می توان به اینترلوکین ۲۸B اشاره کرد. اینترلوکین ۲۸B عضوی از خانواده اینترفرون ها بوده که در ایجاد پاسخ های ضد ویروسی اثر گذار است. مطالعات قبلی نشان داده اند که پلی مورفیسم نقطه rs۱۲۹۷۹۸۶۰ ژن اینترلوکین ۲۸B می تواند در ایجاد پاسخ ویروسی پایدار موثر باشد. در این مطالعه فراوانی ژنوتیپی پلی مورفیسم نقطه rs۱۲۹۷۹۸۶۰ در دو گروه افراد ایرانی سالم و آلوده به HCV بررسی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه به صورت مقطعی و با استفاده از تکنیک PCR-RFLP، فراوانی ژنوتیپی پلی مورفیسم نقطه rs۱۲۹۷۹۸۶۰ در ۱۰۵ فرد سالم و ۱۰۵ فرد آلوده به HCV مزمن بررسی شده است. نتایج: فراوانی ژنوتیپی نقطه پلی مورفیسم rs۱۲۹۷۹۸۶۰ در افراد سالم CC: ۵/۵۰، CT: ۷/۴۵ و TT:۸/۳ درصد و در افراد آلوده به HCV نیز CC: ۹/۲۲، CT: ۸/۶۳ و TT:۳/۱۳ درصد است. فراوانی ژنوتیپی نقطه پلی مورفیسم rs۱۲۹۷۹۸۶۰ بین دو گروه از اختلاف معنی داری برخوردار است ولی با جنسیت افراد ارتباط معنی داری ندارد. نتیجه گیری: فراوانی ژنوتیپ های حاصل از پلی مورفیسم نقطه rs۱۲۹۷۹۸۶۰ بین دو گروه افراد سالم و آلوده به HCV از اختلاف معنی داری برخوردار بوده است و الل مطلوب CC در افراد سالم و الل نامطلوب TT در افراد آلوده به هپاتیت C بیشتر مشاهده شده است.

Hepatitis C Virus, Interlukin-۲۸, PCR-RFLP, ویروس هپاتیت C, اینترلوکین ۲۸, PCR-RFLP