باقر سیدعلیپور - Department of Cellular and Molecular Biology, faculty of Basic Sciences, University of Mazandaran, Babolsar, Iran.
معصومه عشریه - Department of Cellular and Molecular Biology, Qaemshahr Branch, Islamic Azad University, Qaemshahr, Iran.
رمضان خان بابایی - Department of Cellular and Molecular Biology, Qaemshahr Branch, Islamic Azad University, Qaemshahr, Iran.

زمینه و هدف: روی یک عنصر کمیاب ضروری است که نقش کلیدی در رشد و تکوین جنین در دوران بارداری دارد. این مطالعه برای بررسی اثر سمیت نانوذره اکسید روی بر رشد و نمو جنین و ارزیابی وزن بدن، کلیه و کبد موش باردار NMRI انجام شد. مواد و روش ها : ۲۵ موش سوری ماده بالغ با وزن ۳ ±۳۰) گرم (به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند)یک گروه کنترل و چهار گروه تجربی). موش ها در گروه های تجربی ۱، ۲، ۳ و۴ در طی ۱۵ روز به صورت یک روز در میان نانو اکسید روی به ترتیب با غلظت های mg/kg ۵۰،۱۰۰،۱۵۰،۲۰۰ (تزریق درون صفاقی) دریافت کردند. در پایان این دوره وزن بدن، کلیه و کبد موش های باردار و جنین ها اندازه گیری شد. همچنین، بررسی هیستوپاتولوژی بر روی جنین ها انجام گردید. داده ها توسط برنامه آماری  SASدر سطح  P≤۰.۰۵آنالیز شدند.    نتایج: بر اساس مشاهدات ماکروسکوپی وزن جنین و کلیه با افزایش غلظت های مختلف نانوذره در مقایسه با کنترل به ترتیب کاهش و افزایش یافت (P≤۰.۰۵). داده های ما نشان داد در غلظت های مختلف نانوذره فاصله و اندازه و تعداد اجسام مهره ای نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. در غلظتmg/kg  ۱۵۰ تجمعی از سلول های مزانشیمی جهت غضروفی شدن مشاهده گردید و به نظر می رسد دوز بالای نانو ذره از رشد جنین ممانعت می کند.   نتیجه گیری: نتایج ما نشان داد اکسید روی سبب تاخیر در رشد و نمو، بهم ریختگی و عدم تمایز کامل جنین در موش NMRI شده است.

zinc oxide nanoparticles, NMRI mice, embryonic development, نانو ذره اکسید روی, موش نژاد NMRI, رشد و نمو جنین