همراهی گابروهای آلکالن و ساب-آلکالن در مجموعه افیولیتی جنوب املش، شمال ایران

تودههای گابرویی جنوب املش، در استان گیلان بخشی از مجموعه افیولیتی جنوب دریای خزر میباشند. بر اساس مطالعات اولیه پتروگرافی، دو نوع مختلف از سنگهای گابرویی در منطقه قابل شناسایی است. این دو نوع گابرو در مقیاس صحرایی و نمونه دستی غیر قابل تفکیک از یکدیگر بوده و تشخیص آنها صرفاً ازروی مطالعات دقیق میکروسکوپی و نتایج آنالیزهای شیمیایی امکان پذیر است. در مطالعه حاضر با اتکا به مطالعات صحرایی، بررسیهای پتروگرافی و آنالیزهای ICP به شناسایی نوع و خاستگاه این گابروها پرداخته شده است. دادههای ژئوشیمیایی نشانگر وجود دو نوع گابروی آلکالن و ساب-آلکالن با دو منشأ مختلف در منطقه میباشد: 1) انواع آلکالن با کانی شناسی غالب پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن نوع تیتان-اوژیت و آپاتیت، که از LREE و HFSE همانند Nb و Ti غنی شدهاند، به وضوح مشخصات بازالتهای جزایر اقیانوسی را نشان میدهند. 2) انواع ساب-آلکالن نیز حاوی بلاژیوکلاز و کلینوپیروکسن بوده، با آنومالی منفی Nb و Zr مشخصات سنگهای جزایر قوسی را پیشنهاد میکند.