سید نقی موسوی - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان

تربیت سکولار به اقتضای پشتوانه های تئوریک خود درصدد عقب راندن حضور دین در مدارس است و مبتنی بر همین ایده، حضور «فرهنگ عاشورا» در سالهای اخیر در تربیت رسمی ایران مورد انتقاداتی قرار گرفته است. نوشتار حاضر تلاش خواهد کرد «فرهنگ عاشورا» را به مثابه یک کلان نظریه و زیارت عاشورا را به عنوان یک «برنامه درسی» تلقی نموده و از منظر «فلسفه تربیت» دلالتهای تربیتی این زیارت نامه را تبیین نماید. روش پژوهش توصیفی استنباطی است. مولف در ابتدا به اعتبار سندی زیارت عاشورا و قدیمی ترین نقل های آن اشاره نمود و سپس با نمایه زنی و کدگذاری و سپس طبقه بندی مفاهیم و مدالیل، مجموعه دلالت-های زیارت عاشورا را گردآوری نمود و سپس آنها را در چهار ساحت «تربیت اعتقادی و عبادی»، «تربیت اخلاقی و عاطفی»، «تربیت اجتماعی و خانوادگی» و «تربیت سیاسی» دسته بندی کرد و در واپسین گام تلاش شد دلالت های تربیتی ناظر به هر ساحت تربیتی با استناد به فرازهای این زیارت نامه تشریح و تبیین شود.

تربیت حسینی, تربیت دینی, تربیت سکولار, تولی و تبری, تربیت شیعی