حسام کدیور - دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق تجارت بین الملل دانشگاه شهید بهشتی

در دو دهه­ی اخیر موضوع ورشکستگی بین­المللی همواره یکی از بحث­های مهم حوزه­ی حقوق تجارت بین­الملل بوده است. جدل­های نظری در این حوزه عمدتا در دفاع از دو تئوری متضاد به نام «جهان شمولی» و «سرزمینی بودن» صورت گرفته است. تئوری­هایی که شاکله­ی قوانین و اسناد بین­المللی را تشکیل می­دهند. در میان اسناد مدون راجع به ورشکستگی بین­المللی نیز موفق ترین سند قانون نمونه­ی کمیسیون حقوق تجارت بین­الملل سازمان ملل متحد راجع به ورشکستگی­های فراسرزمینی است.در این نوشتار با بررسی و تحلیل مواد این قانون و با توجه به مقررات حقوق ایران، خواهیم دید علی­رغم آن که هیچ یک از مواد این قانون تعارضی با حقوق ایران ندارد؛ اما در مجموع با توجه به وضعیت و جایگاه اقتصادی ایران میان کشور­های مختلف، تصویب قانون مذکور به شکل فعلی چندان به نفع ما نیست.بنا­بر این پیشنهاد شده است با توجه به ضرورت وجود قوانین مدون در این حوزه، قانون نمونه با تغییرات و اصلاحات تامین کننده­ی منافع اقتصادی کشورمان به تصویب برسد.