غلام حسین نظری - دانشجوی کارشناسی ارشد پترولوژی گروه زمین شناسی، دانشگاه اصفهان
قدرت ترابی - عضو هیئت علمی گروه زمین شناسی، دانشگاه اصفهان
محمود خلیلی - عضو هیئت علمی گروه زمین شناسی، دانشگاه اصفهان

مجموعه افیولیتی لوگر در کمربند افیولیتی جنوب شرق افغانستان در محدوده بلوک کابل گسترش دارد. این مجموعه بخشی از افیولیت های نئوتتیس، در سیستم کوهزایی آلپ-هیمالیا با سن جایگیری ائوسن محسوب می گردد. مهمترین فاز های تشکیل دهنده پریدوتیت های گوشته افیولیت لوگر، که دارای منشاء اقیانوسی می باشند پیروکسن ها ، الیوین و اسپینل هستند. مقاوم بودن کلینوپیروکسن در سنگ های پریدوتیتی گوشته لوگر باعث گردیده که ترکیب شیمیایی این کانی نسبت به دیگر کانی های موجود در سنگ ( الیوین و ارتوپیروکسن) کمتر تحت تاثیر قرار گیرد. بدین منظور شیمی کلینوپیروکسن ها در لرزولیت، هارزبورژیت، دونیت و کرومیتیت لوگر مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت . کلینوپیروکسن های مورد مطالعه از نوع دیوبسید می باشند Mg# کلینوپیروکسن در واحد های مختلف سنگی افیولیت گوشته لوگر بسیار بالا بوده و در محدوده ای بین 0/976 تا 0/999 در تغییر می باشد. به طور میانگین مقدار 3Al2O و Cr2O3 کلینوپیروکسن های موجود در لرزولیت ها به ترتیب 1/53 و 0/61 درصد وزنی هستند، این مقادیر در هارزبورژیت کمی افزایش می یابند و به ترتیب 1/65 و 0/83 درصد وزنی می گردند؛ در دونیت مقدار این دو اکسید به حد اکثر خود می رسد و به ترتیب 2/26 و 0/9 می شوند.

افیولیت لوگر، پریدوتیت گوشته،کلینوپیروکسن، کوهزایی آلپ- هیمالیا، ائوسن، جنوب غرب کابل ، افغانستان