آنا ویلزینسکی - مدرس دانشگاه سیدنی
نوروز کارگری - دانشجوی دکترای حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه شهید بهشتی

این تحقیق به ارائه گزارشس از برخی یافته های یک پروژه تحقیقاتی در مورد قتل کودکان توسط والدین یا اولیای قانونی آنان، می پردازد. پروژه تحقیقاتی مزبور با بررسی یک نمونه مرکب از ۴۸ پرونده ارائه شده توسط دادستان عمومی لندن از سال ۱۹۸۴ و یک نمونه مرکب از ۲۴ پرونده قتل و ۲۳ پرونده صدمات کمتر از قتل، گزارش شده در گزارشات مربوط به دادگاه تجدید نظر و گزارشات دادگاه تجدید نظر و گزارشات دادگاه تجدید نظر در ارتباط با تعیین مجازات بین سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ به انجام رسیده است. نتیجه گیری این پروژه تحقیقاتی این است که سیستم عدالت در تمای مراحل رسیدگی، برخوردی متفاوت با زنان فرزندکش در مقایسه با مردان فرزندکش می نماید. با این دستاویز که مردان بدند و طبیعی و زنان دیوانه اند و غیر طبیعی برای مثال احتمال تعقیب زنان کمتر است، آنها همچنین بیشتر از دفاع روانی بودن استفاده می کنند و از این رو اغلب محکوم به مراقبتهای روانی و یا مجازاتهای غیر سالب آزادی می شوند.اما مردان تمایل به استفاده از دفاعیات معمولی داشته و بیشتر به مجازات حبس محکوم می شوند. گرچه این موضوع دلیلی بر سختگیری بیشتر بر مردان به حساب می آید اما روشن است که بر مبناب معیارهای تعیین مجازات و بنا به دلایل ساختاری وسیع تر، توجیهاتی برای این امر وجود دارد. همچنین نشان داده می شود که مکانیسمهای غیر رسمی کنترل اجتماعی در رسیدگیهای حقوقی نسبت به زنان تاثیر بیشتری دارند با وجود این، چنین رفتارهای متفاوت مبتنی بر جنسیت نمی تواند قابل توجیه باشد. نتیجه تحقیق انجام شده عبارت است از ارائه راهکارهایی جهت اصلاح این وضعیت با تکیه بر مباحث کلی جرمشناسی در مورد جنسیت و تعیین مجازات