فهیمه میرزائی ندوشن - دانشجو
امید بزرگ حداد - هیئت علمی دانشگاه تهران
مجید خیاط خلقی - هیئت علمی دانشگاه تهران

پایش کمی آب زیرزمینی، با هدف بررسی و تعیین عوامل موثر در رفتار آبخوان­ها نقش به سزایی در مدیریت آب زیرزمینی هر منطقه دارد. بنابراین برای مطالعه تغییرات زمانی و مکانی سطح آب زیرزمینی، شبکه پایش کمی آب زیرزمینی مورد نیاز است. در تحقیق حاضر طراحی بهینه بلندمدت شبکه پایش سطح آب زیرزمینی به کمک روشی بر پایه بهینه­سازی در آبخوان دشت اشتهارد انجام گرفته است. پایگاه داده مورد نیاز، به کمک درون­یابی کریجینگ تهیه شده است. بهینه­سازی شبکه چاهها توسط نسخه دوم الگوریتم ژنتیک با مرتب­سازی نامغلوب (NSGA-II) با اهداف کمینه نمودن مقدار ریشه مربعات میانگین خطا (RMSE) و کمینه نمودن تعداد چاه­ها اجرا شده است. در بخش شبیه­سازی مسئله از درون­یابی وزن­دهی فاصله معکوس (IDW) برای مقادیر سطح آب زیرزمینی محاسباتی استفاده شد و با مقادیر مشاهداتی تهیه شده در پایگاه داده مقایسه شدند. نتیجه این تحقیق، ارائه یک جبهه پرتو با نمایش تعداد چاه در مقابل RMSE متناظر آن بود که می­تواند دستورالعملی برای طراحی شبکه پایش کمی آب زیرزمینی باشد. به این صورت که با تعیین دقت لازم در داده­های حاصل از شبکه پایش می­توان تعداد چاه­ها و موقعیت آن­ها را در منطقه مطالعاتی مشخص نمود.

بهینه سازی دوهدفه, شبکه پایش سطح آب زیرزمینی, کریجینگ, IDW, NSGA-II