حامد نوذری - Assistant Professor, Water Science and Engineering Department Faculty of Agriculture, Bu Ali Sina University, Hamedan
وجیهه محسنی - Graduate Student, Water Engineering Department, Faculty of Agriculture, Bu Ali Sina University, Hamedan

در این تحقیق استفاده تلفیقی از منابع آب شبکه آبیاری و زهکشی سمت راست آبشار اصفهان، که یکی از شبکه های بحرانی حوضه زاینده رود است، با روش پویایی سیستم شبیه سازی شد. سپس، به منظور تعیین الگوی کشت بهینه، از تابع نسبت درآمد به هزینه استفاده شد. این هدف برای دو حالت توجه و عدم توجه به قید حفظ مجموع مساحت محصولات کشت شده در سال مبنا (سال زراعی ۱۳۸۵ ۱۳۸۶) با روش های مختلف مدیریت آب آبیاری و با اعمال محدودیت درصدهای مختلف تغییر در سطح زیر کشت هر یک از محصولات شبکه در این سال تعریف شد. به منظور اعتباریابی نتایج مدل، عملکرد محاسبه ای و مشاهده ای محصولات موجود در شبکه مقایسه شدند و مقدار شاخصهای جذر میانگین مربعات خطا (RMSE)، خطای استاندارد (SE)، و ضریب همبستگی (R۲) برای عملکرد این محصولات، به ترتیب، ۹۸/۲۰۹ کیلوگرم بر هکتار و ۰۰۷/۰ و ۹۹/۰ محاسبه شد که دقت بالای مدل را نشان می دهد. همچنین نتایج نشان داد در صورت حفظ و عدم حفظ محدودیت مجموع مساحت زیر کشت در سال مبنا، بیشترین مقدار درآمد به هزینه، به ترتیب، برابر ۰۲۵/۳ و ۱۴۴/۳ و مربوط به نحوه برداشت از آب زیرزمینی بر اساس نیاز آبی با اجازه ۵۰ درصد تغییر در سطح زیر کشت هر یک از محصولات است. سطح زیر کشت موجود از سطح زیر کشت مطلوب فاصله زیادی دارد و ترکیب محصولات عمده شبکه نامناسب است.

Cropping pattern, Income to cost, Integrated Use, Optimization, Surface and Ground water resources