جهانگیر عابدی کوپایی - استاد گروه مهندسی آب دانشکده مهندسی کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
سمانه سلطانیان - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشکده مهندسی کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
مهدی قیصری - استادیار گروه مهندسی آب دانشکده مهندسی کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان

خاک های گچی، که در طبقه خاک های مشکل آفرین قرار می گیرند، در بستر سازه های آبی ممکن است به صورت موضعی یا کلی سبب تخریب سازه شوند. یکی از روش های مقابله با این نوع خاک ها تثبیت و اصلاح خاک است. روش های مسلح کردن خاک شامل استفاده از تسمه های فولادی و روش های ژئوتکستایل و ژئوسنتتیک الیاف است. در این مطالعه به تاثیر الیاف پلی پروپیلن در دو طول ۶ و ۱۲ میلی متر با درصدهای متفاوت (۰۵/۰، ۱/۰، ۱۵/۰، و ۲۵/۰) بر پارامترهای برشی، مشخصات تراکمی، حدود اتربرگ، و نسبت باربری خاک پرداخته شد. نتایج استخراج شده در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت آماری تجزیه وتحلیل و میانگین ها در سطح آماری ۱ درصد (۰.۰۱P<) مقایسه شد. نتایج نشان داد هیچ یک از طول های الیاف پلی پروپیلن تغییر معناداری بر رطوبت بهینه و بیشترین وزن واحد حجم و چسبندگی خاک ایجاد نکرد. در حالی که هر دو طول الیاف نام برده سبب افزایش معنادار زاویه اصطکاک داخلی، ظرفیت باربری، و حد روانی و خمیرایی خاک شدند.

الیاف پلی پروپیلن, برش مستقیم, تراکم استاندارد, حدود اتربرگ, نسبت باربری