Sara Reyhani - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه هرمزگان، هرمزگان، ایران
Abbas Gholamzadeh - استادیار، گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه هرمزگان، هرمزگان، ایران

گستره مورد مطالعه ناحیه فاریاب، در جنوب شرق زون دگرگونی سنندج- سیرجان و در مجاورت گسل معکوس اصلی زاگرس MZRF قرار دارد. این ناحیه جزو معدود نواحی در گستره سنندج- سیرجان است که فعالیت لرزه­ای بالایی از خود نشان می­دهد. زمین لرزه ۹ اسفند ۱۳۸۴ با بزرگای ۰/۶ Mw= در این ناحیه رخ داده است. به رغم بزرگی قابل توجه، آسیب قابل ملاحظه ای حتی به ساختمان های ضعیف خشت و گلی روستایی وارد نشد که می تواند نشانگر توان محیط در جذب بالای انرژی امواج باشد‍. پس­لرزه­های این رویداد جهت محاسبه کاهندگی امواج تراکمی مورد استفاده قرار گرفته است. جهت برآورد رابطه وابستگی فرکانسی ضریب کیفیت امواج P به روش نرمال سازی کدا، از ۴۳۱ پس­لرزه به دقت تعیین محل شده، استفاده شده است. در این روش ضریب کیفیت امواج تراکمی در ۵ بازه فرکانسی در منطقه فاریاب تعیین شده است. رابطه وابستگی فرکانسی برای امواج طولی در منطقه مورد مطالعه به صورت Qp=۲۳ f ۰.۷۸ به دست آمده است. رابطه وابستگی فرکانس برای پرتو­های منتشر شده در دو امتداد شمال غرب- جنوب شرق و شمال شرق- جنوب غرب به ترتیب به صورت Qp=۱۰ f ۰.۹۴ و Qp=۲۵ f ۰.۷۵است که مقدار ضریب کیفیت در بسامد مرجع ۰/۱ هرتز کمتر از ۲۰۰ می­باشد. بنابراین می­توان نتیجه گرفت که این منطقه از لحاظ لرزه خیزی و زمین­ساختی فعال می­باشد. کم بودن فاکتور کیفیت که دلالت بر کاهندگی نسبتا زیاد دارد نشانگر فعالیت لرزه­ای زیاد این ناحیه است و با انتظار ما از ساختار پوسته این ناحیه که زون دگرگونی است چندان انطباق ندارد. این کاهندگی زیاد احتمالا ناشی از زون خورد شده در اثر زلزله­های متعدد این ناحیه است.

کاهندگی, امواج تراکمی, روش نرمال سازی کدا, سنندج- سیرجان, فاریاب