Ruhollah Oji - استادیار اقلیم شناسی/ دانشگاه گیلان
M. Farajzadeh - دانشگاه تربیت مدرس
Y. Ghavidel Rahimi - دانشگاه تربیت مدرس
A. Massah Bavani - دانشگاه تهران

دو روش تک ایستگاهی و چند ایستگاهی مدل ریزگردانی آماری اس دی اس ام-دی سی به منظور ریزگردانی مقادیر حدی دما و بارش، در ۹ ایستگاه سینوپتیک واقع در منطقه کوهستانی غرب میانی ایران طی سالهای آماری ۲۰۱۰-۱۹۸۱ مورد ارزیابی قرار گرفتند. دوره آماری ۲۰۰۰-۱۹۸۱ بمنظور کالیبراسیون مدل و ۲۰۱۰-۲۰۰۱ برای اعتبار سنجی آن، با بکارگیری ۲۷ شاخص حدی اقلیمی، عملکرد مدل را مورد سنجش قرار داد. حساسیت روشها به ناهنجاریهای بزرگ مقیاس جوی و نیز توانمندی آنها در بازنمونه برداری توزیع داده های مشاهداتی در دوره اعتبار سنجی، بطور جداگانه برای هر شاخص، به ترتبیب با استفاده از آزمونهای همبستگی پیرسن و کمولوگراف-سیمونوف، مورد آزمون قرار گرفت. بمنظور ارزیابی کلی مدل، از روش ترکیبی استفاده شد. روش ریزگردانی تک ایستگاهی(چند ایستگاهی) با گذراندن به ترتیب ۷۶(۸۱)، ۱۶(۷) و ۱۴(۵) درصد از آزمونهای کلموگراف-سیمرنف، همبستگی پیرسن و نیز آزمون ترکیبی، نتایج قابل قبولی را ارائه دادند. بنحوی که می توان گفت؛ روش تک ایستگاهی، جهت ریزگردانی مقادیر حدی در هر تک ایستگاه بهتر از روش چند ایستگاهی بوده ولی برای ریزگردانی مقادیر حدی درکل منطقه مورد مطالعه(یعنی در مجموع ایستگاهها)، روش چند ایستگاهی نتایج بهتری را ارائه داد. هر دو روش، شاخص های دما را بهتر از شاخص های بارش، ریزگردانی کردند. درحالیکه، بعضی از شاخص ها از جمله روزهای دارای بارش بیش از ۲۵ میلی متر، شاخص ساده روزانه بارش، روزهای مرطوب متوالی و حدکثر دمای حداقل با هیچ یک از روشهای فوق به خوبی تولید نشدند. در حالت کلی، عملکرد مدل از ایستگاهی به ایستگاهی دیگر متغیر بود.

"ریزگردانی تک ایستگاهی و چند ایستگاهی", "اس دی اس ام", "مقادیر حدی اقلیمی", "آزمونهای پیرسن و کلموگراف-سیمرنف", "غرب میانی ایران"