Abdolazim Ghanghermeh - استادیار اقلیم شناسی، گروه جغرافیا، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
Gholamreza Roshan - استادیار اقلیم شناسی، گروه جغرافیا، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران

شناخت و پایش صحیح از خشک سالی به عنوان گامی موثر در مدیریت و کاهش آثار زیان بار این بلای جوی مورد توجه است. در این راستا روش های تجربی مختلفی برای محاسبه خشک سالی ارائه شده اند که بیشتر آن ها، تنها از یک مولفه به نام بارش استفاده کرده اند. در این پژوهش برای اولین بار، با واردکردن هفت مولفه و شاخص اقلیمی متفاوت شامل حداقل دما، حداکثر دما، تبخیر و تعرق پتانسیل، بارش موثر، میانگین بارش، تعداد روزهای بارش، نسبت روزهای بارش به بارش ماهانه در الگوریتم  Technique for Order of Preference by Similarity to Ideal Solution (TOPSIS)، عمل تعیین و رتبه بندی خشک سالی (ترسالی) انجام پذیرفته است. در نهایت جهت اعتبارسنجی روش پیشنهادی، داده های خروجی این روش برای ایستگاه شاهد چات در استان گلستان با برخی شاخص های مرسوم خشک سالی شامل SIAP، DPI، PNPI و BMDI واکاوی شد که نتایج ضریب همبستگی، موید اعتبار بالای روش پیشنهادی است. در ادامه بر اساس روش TOPSIS خشک سالی های استان گلستان واکاوی شد. نتایج نشان می دهد که دی با بیشینه فراوانی گرایش روندهای منفی از شاخص TOPSIS به مقدار ۵/۱۲ درصد، آسیب پذیرترین ماه از لحاظ رخداد خشک سالی هاست. همچنین نتایج نشان داد که ۵۸/۳۵ درصد از مساحت کل استان، حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد از دور ه مطالعاتی ۱۳۵۰ تا ۱۳۹۰ را در خشک سالی به سر برده اند که بیشتر به صورت لکه هایی پراکنده در شمال غرب، شمال شرق و میانه شرقی استان قرار دارند که این مناطق حساس ترین پهنه های استان به وقوع خشک سالی معرفی شد.

استان گلستان, تصمیم گیری چندمعیاره, خشک سالی, رتبه بندی, TOPSIS