Samira Mohammadi - کارشناس ارشد ژئوفیزیک (لرزه شناسی)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، ایران
Hamid Reza Siahkoohi - دانشیار، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران

در لرزه شناسی تهیه یک مقطع لرزه ای با قدرت تفکیک زیاد همواره یکی از اهداف پردازشگران و مفسران است و برآورد ضخامت لایه ها، به خصوص لایه های نازک یکی از ابزارهای مهم برای رسیدن به این هدف است. لایه های نازک موجب می شوند تا قله ها و شکاف های متناوبی در طیف دامنه ردلرزه تولید شود. در روش تجزیه طیفی که مرسوم ترین روش است، بسامد مربوط به اولین قله در طیف دامنه ردلرزه دو برابر می شود تا زمان تناوب شکاف های تولید شده به دست آید که برابر با عکس ضخامت لایه نازک است (آنستی، ۱۹۷۷). در این تحقیق، نمونه ای از روش تجزیه طیفی به نام تجزیه کپسترال به کار رفته است. روش تجزیه کپسترال می تواند با دقت خوبی فاصله بین شکاف های تولید شده در طیف دامنه را به کمک محاسبه تبدیل فوریه از لگاریتم طیف دامنه ردلرزه به دست آورد. در این تحقیق روش تجزیه کپسترال را روی مدل های متفاوت, اعمال و نتایج آن را با روش های برآورد ضخامت از راه تجزیه طیفی و همچنین برآورد ضخامت به روش اندازه گیری اختلاف زمانی بین رویدادهای لرزه ای مقایسه می کنیم. نتیجه نشان می دهد که روش تجزیه کپسترال این توانایی را دارد که دقت برآورد ضخامت لایه های نازک را به شکل قابل ملاحظه ای بهبود بخشد.

تجزیه طیفی, تجزیه کپسترال, حوزه کوفرنسی, لایه نازک