حسین محمدنژاد - گروه مهندسی عمران ، دانشکده فنی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
میرعلی محمدی - گروه مهندسی عمران ، دانشکده فنی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
محمد باقر زاده - گروه مهندسی عمران ، دانشکده فنی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.

آبشستگی پایین دست شیب شکن قائم می تواند یکی از عوامل ناپایداری و خرابی این سازه باشد. در تحقیق حاضر، عمق آبشستگی پایین دست شیب شکن قائم با استفاده از روش ماشین بردار پشتیبان (SVM) پیش بینی شده است. بدین منظور، برای تخمین عمق آبشستگی پایین دست شیب شکن قائم، ۱۰۴ داده ی آزمایشگاهی مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. این داده ها تابعی از دو پارامتر بی بعد عدد فرود ذرات رسوبی (Frj) و عمق نسبی پایاب (yt/yj) می باشند که در سه مدل متفاوت وارد شبکه ماشین بردار پشتیبان شده اند. جهت ارزیابی نتایج حاصل، معیارهای ارزیابی ضریب تعیین (R۲)، جذر میانگین مربعات نرمال سازی شده خطاها (NRMSE)، ضریب کارایی (DC) و میانگین قدر مطلق خطای نسبی (MARE) به کار برده شده اند. نتایج نشان داده که مدل شماره (۱) با ترکیب ورودی (Frj و yt/yj) با داده های آماری R۲=۰.۹۷۷۷، DC=۰.۹۲۹، NRMSE=۰.۰۷۷۵ و MARE=%۱۱.۸۹ برای مرحله ی آزمون منجر به حصول بهترین نتیجه می شود و روش ماشین بردار پشتیبان نیز در تخمین عمق نسبی آبشستگی از دقتی مناسب، نتایجی مقبول و عملکردی مطلوب برخوردار است. همچنین، مشخص شد که عدد فرود ذره رسوبی تاثیر بیشتری بر تخمین عمق نسبی آبشستگی در مقایسه با عمق نسبی پایاب دارد.

عمق آبشستگی, شیب شکن قائم, ماشین بردار پشتیبان, عمق پایاب, عدد فرود ذره رسوبی