احمد پور احمد - . استاد، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، ایران
حسین حاتمی نژاد - استادیار، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، ایران
کرامت الله زیاری - . استاد، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، ایران
حسنعلی فرجی سبکبار - . دانشیار، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، ایران
ابوذر وفایی - دانشجوی دکتری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، ایران

در برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، عدالت در توزیع و پراکنش فضایی کاربری ها یکی از مولفه های اساسی در توسعه پایدار شهری محسوب می شود. گسترش کالبدی کاشان در دهه اخیر و افزایش جمعیت آن باعث عدم تعادل در کاربری اراضی در نواحی مختلف آن شده و توسعه پایدار شهری را به خطر انداخته است. بنابراین، با توجه به اینکه کاربری ها و خدمات شهری با پاسخگویی به نیاز جمعیتی و افزایش منفعت عمومی نقش و جایگاهی مهم در برقراری عدالت اجتماعی و فضایی دارند، هدف پژوهش شناخت و ارزیابی کاربری های شهری از منظر عدالت اجتماعی به منظور دستیابی به معیار های متناسب و اصول برنامه ریزی توسعه پایدار شهری است. نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی - تحلیلی است که با درنظرگرفتن دو شاخص مهم و موثر در کاربری اراضی (شامل ظرفیت و عدالت اجتماعی) و به کارگیری نرم افزار GIS، در چارچوب مدل های شاخص آنتروپی و میانگین نزدیک ترین همسایه و سرانه مطلوب، کاربری های شهری در سطح کاشان را بررسی و ارزیابی کمی و کیفی می کند. نتایج پژوهش نشان می دهد کاربری ها پراکنش فضایی مناسبی ندارند و تحلیل کاربری ها با شاخص های ظرفیت و عدالت اجتماعی حاکی از آشفتگی کمی و کیفی در کاربری های نواحی ده گانه کاشان است.

توسعه پایدار شهری, عدالت اجتماعی, کاربری اراضی شهری