گونه علف گندمی Gaertn. Agropyron cristatum L. از گونه های مرتعی بومی مناطق نیمه خشک ایران است که طی سالیان متمادی با شرایط آب و هوایی نامناسب این مناطق سازش یافته است. این گونه از جمله علف گندمیان مقاوم به سرما، خشکی و چرا و از خویشاوندان نزدیک گندم و جو می باشد. در این پژوهش اثر ۷ غلظت متفاوت تنظیم کننده رشد ۲,۴-D (۲,۴-dichlorophenoxy acetic acid) بر کالوس و جنین زایی بدنی گونه علف گندمی Gaertn. Agropyron cristatum L. در محیط کشت MS مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیش ترین میزان کالوس ، جنین زایی بدنی در غلظت ۱ میلی گرم بر لیتر ۲,۴-D به دست می آید. تولید کالوس با افزایش غلظت تنظیم کننده رشد ۲,۴-D تا سطح ۱ میلی گرم بر لیتر این ماده رخ داد در حالی که غلظت های ۵/۵ و ۹ میلی گرم بر لیتر موجب کاهش چشم گیر آن شد. با این وجود جنین های بدنی در محیط های کشت حاوی غلظت های ۱ و ۴ میلی گرم بر لیتر ۲,۴-D مشاهده شد. تشکیل جنین های تکامل یافته و تولید گیاهچه فقط در غلظت ۱ میلی گرم بر لیتر این هورمون رخ داد. در واقع غلظت ۱ میلی گرم بر لیتر هورمون ۲,۴-D از نظر ایجاد جنین کروی، اژدری، گیاهچه و همچنین کالوس های ریشه دار و تعداد ریشه های آن ها با سایر تیمارها تفاوت معنی داری داشته و در تیمار شاهد که فاقد این تنظیم کننده رشد بود، کالوس زایی و جنین زایی بدنی انجام نشد.

۲, ۴-D، کالوس زایی، جنین زایی بدنی، علف گندمی Agropyron cristatum