اصل تمامیت ارضی از دیدگاه جمهوری اسلامی ایران
عنوان مقاله: اصل تمامیت ارضی از دیدگاه جمهوری اسلامی ایران
شناسه ملی مقاله: JR_JHGR-43-4_012
منتشر شده در در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_JHGR-43-4_012
منتشر شده در در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
بهادر زارعی - استادیار دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
یاشار ذکی - استادیار دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
خلاصه مقاله:
بهادر زارعی - استادیار دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
یاشار ذکی - استادیار دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
در جهان کنونی، سرزمین، پهنه ای جغرافیایی است با مرزهای پیرامونی مشخص که جنبهی حقوقی حاکمیت را بدنه و ساختاری جغرافیایی می بخشد. امروزه، حفظ استقلال و تمامیت ارضی و مرزی کشورها بهعنوان یک اصل جهانی مورد توجه و تاکید قرار گرفته است. سازمان ملل، حقوق بینالملل و قانون اساسی کشورها، مهمترین منادی چنین نگرشی هستند. هرچند بهنظر میرسد در قرن بیستویک، سازهی حکومت و قلمرو جغرافیایی کشور تا حدودی دچار تحول خواهد شد، اما اصل حفظ تمامیت ارضی، خدشهناپذیر خواهد ماند. نگرش جهاناندیشی اسلام در دورهی گذشته، براساس تقیه و ضرورت در حال تغییر ماهیت به پذیرش قلمرومحوری اسلام است. باوجود غلبهی تفکرهای دارالاسلامی و امتمحوری در آغاز تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برخاسته از اندیشهی دینی و عقیدتی شورای مقننین قانون اساسی و تصمیمسازان کلان کشور و تاکید بر مرزهای فرهنگی جهان اسلام، اختصاص هفت اصل به قلمرو ملی، ضرورت حفظ و پاسداشت تمامیت ارضی آن را میتوان از برجستگیها و ویژگیهای بارز آن و زمینهساز ساخت یک حکومت ملتپایه دانست. تغییرناپذیری مرزها، مگر با شرایط استثنایی و اصلاحات جزئی و با موافقت قوای سهگانه و مقام رهبری در نوع خود قابل توجه و تامل است.
کلمات کلیدی: تمامیت ارضی, خطوط مرزی, قانون اساسی ایران, مرزهای عقیدتی.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1807969/