عباس سعیدی - دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
ابراهیم رستگار

روستاها با توجه به نقشی که در توسعه ملی دارند، از جایگاه ویژه ای در برنامه ریزی های توسعه برخوردارند؛ از این رو، دولتها از طریق سیاستگذاری در قالب برنامه های عمرانی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت، با اهداف مرتبط و در پی ایجاد تغییر و تحول و دستیابی به شرایط مطلوب زیستی در سکونتگاه های انسانی، به اجرای طرحها و پروژه های عمرانی دست می یازند. این مقاله می کوشد، با توجه به حجم سرمایه گذاری های عمرانی و طرحها و پروژه های به انجام رسیده، به صورت موردی، به تبیین دامنه اثربخشی و تعیین پیامد های اجتماعی- اقتصادی این گونه سرمایه گذاری ها و طرحها در تحول و توسعه سکونتگاه های روستایی بپردازد. بر اساس اسناد و شواهد، طی دوره زمانی ۱۳۵۸-۱۳۸۷، مبلغ ۱۲۷۰۴۱.۸ میلیون ریال در روستاهای این بخش هزینه شده است که از این مقدار ۱۲۰۲۹۱.۸ میلیون ریال به صورت نقطه ای و رقمی معادل ۶۷۵۰ میلیون ریال به صورت پهنه ای در اجرای طرحها و پروژه ها هزینه شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد، میزان همبستگی این گونه سرمایه گذاری های عمرانی با درجه تحول اجتماعی- اقتصادی سکونتگاه های روستایی بخش بسیار ناچیز بوده، تا جائی که از مجموع ۱۶ شاخص مورد بررسی تنها در یک مورد شاخص اجتماعی (مهاجرت افراد با سواد از روستا) و ۲ مورد شاخص اقتصادی (افزایش فعالیتهای خدماتی و سطح زیر کشت محصولات باغی) رابطه معناداری مشهود است.

توسعه اجتماعی, اقتصادی, طرح ها و پروژه های عمرانی, سکونتگاه های روستایی, بخش وراوی, شهرستان مهر, استان فارس