معانی غنایی مشترک در شعر ناصر خسرو و متنبی
عنوان مقاله: معانی غنایی مشترک در شعر ناصر خسرو و متنبی
شناسه ملی مقاله: JR_JLLR-9-17_002
منتشر شده در در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_JLLR-9-17_002
منتشر شده در در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
خلاصه مقاله:
یکی از شعرای برجستهی عرب که دیوان وی، بویژه به دلیل اشتمال آن بر مسائل و مفاهیم فلسفی و حکمی و تمثیل های متنوع، همیشه مورد توجه شاعران زبان فارسی و همچنین در حوزه ی آموزش های ادبی، همواره مدار بحث و فحص اهل ادب بوده، متنبی شاعر مشهور قرن چهارم هجری است. فرضیهی این پژوهش آن بوده که ناصر خسرو، هم بنابر سنت های آموزشی رایج در عصر خویش و هم به دلیل تعلقش به طبقهی دیوانیان که چنین شغل و منصبی در آن عهد، توغل و تبحر در ادب عربی را اقتضا می نموده، بی شک با شعر متنبی آشنایی داشته است. این تحقیق نشان می دهد که تعدادی از مضامین شعر ناصر خسرو را می توان مقتبس از دیوان متنبی و حاصل آشنایی وی با شعر این شاعر عرب دانست.
کلمات کلیدی: ادبیات تطبیقی, قصیده, ناصر خسرو, متنبی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1808365/