ادبیات مدرن، نقد ادبی و فلسفه­ی غرب، تاثیر عظیمی از نظریات آیریس مورداک، یکی از نامدارترین نویسندگان انگلیسی و فلاسفه­ی غرب، پذیرفته اند، اما متاسفانه این نویسنده و متفکر بزرگ کمتر در ایران شناخته شده است. در بیشتر رمان های مورداک، فلسفه نقش مهمی در روند حوادث و شخصیت پردازی ایفاء می کند و مسائل مختلف فلسفی- اخلاقی، همانند دیدگاه وی درباره­ی عشقو قدرت آن، هنر، اخلاقیات، خوبی، خدا و حقیقت، با بافت رمان در هم آمیخته اند. در واقع، یکی از محورهای اصلی هر یک از این رمان ها، وجود عشاقی است که تعاملات، احساسات و افکار آنها، قدرت اخلاقی و تهذیب کننده­ی عشق را به تصویر می کشند. از آنجاکه دیدگاه مورداک درباره­ی آثار اخلاقی و نیز ویژگی های عشق حقیقی، در مقایسه با عشق مجازی، در واقع بازتابی از مطالعات وسیع وی و سال ها تدریس، تفکر و تعمق در ادبیات و فلسفه­ی غرب بوده است، هدف نگارندگان از این پژوهش که به روش کتابخانه ای انجام شده است, بررسی و شناسایی عنصر عشق و قدرت آن در دو رمان مورداک (زیر تور و شاهزاده ی سیاه) است که منجر به شناساندن جایگاه عشق در این رمان ها و بطور کلی در ادبیات مورداک، و در سطحی وسیع تر، نوع نگرش غربی نسبت به موضوع عشق در ادبیات خواهد شد.

آیریس مورداک, فلسفه, عشق, اخلاق, انسان خوب, حقیقت جویی, نفس و خودخواهی