«رهایی از خویشتن» در شعر فروغ فرخ زاد
عنوان مقاله: «رهایی از خویشتن» در شعر فروغ فرخ زاد
شناسه ملی مقاله: JR_JLLR-7-13_001
منتشر شده در در سال 1388
شناسه ملی مقاله: JR_JLLR-7-13_001
منتشر شده در در سال 1388
مشخصات نویسندگان مقاله:
خلاصه مقاله:
مسئلهی اساسی در این مقاله، رهایی از خویشتن در شعر فروغ فرخزاد است. این مفهوم همچون سایر عواطف و احساسات بشری، جزء درونمایههای اصلی شعر معاصر فارسی به شمار میرود. نگارنده در دو بخش سعی کرده تا مفهوم رهایی از نفس خویشتن را در شعر فروغ نشان دهد. در بخش اول جلوههایی از شعر وی را که تجلیگاه همین مفهوم است- با بحث از پنج مشخصه: احساس همدلی، دانش و بینش، تردیدها، بیتعصبی و خودداری از بیان احساسات فردی تبیین مینماید. در بخش دوم هشت عامل مهم را بهعنوان عوامل ایجاد رهایی از خویشتن در شعر شاعر برمیشمارد- که عبارتاند از: عشق، آرمانخواهی، تعهد نسبت به زندگی، خداباوری، تنهایی و خلوتگزینی، درد و رنج، مرگطلبی، شاعری. هدف مقاله آن است که خواننده با تامل در نمونههای شعری فروغ و نیز مباحث مربوط دیگر- که در بخشهای مختلف مقالهی حاضر آمده است- میزان رویکرد و توجه فروغ را نسبت به مفهوم رهایی از خویشتن دریابد و بتواند به تجزیه و تحلیل این رویکرد از نگاه دیگر شاعران معاصر بپردازد.
کلمات کلیدی: فروغ فرخزاد, رهایی از خویشتن, شعر فارسی, احساسات فردی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1808397/